Historia Wielkiej Brytanii na Eurowizji 1965: Kathy Kirby i kolejne podium dla Anglii

Kopia Marylin Monroe na Eurowizji

Nową reprezentantką Wielkiej Brytanii została Kathy Kirby, urodzona jako Catherine Ethel O’Rourke w 1938 roku w Essex (Anglia). Jej rodzice byli Irlandczykami. Bardzo szybko odkryto u niej talent muzyczny, a już 1956 roku została profesjonalną wokalistką. Trzy lata później dołączyła do Denny Boyce Band, z którymi regularnie występowała w Londynie. W tym samym roku zadebiutowała solowo w kabaracie i filmie. W 1960 podpisała swój pierwszy kontrakt i wydała dwa single. Ze względu na swój image porównywano ją do Marylin Monroe. W 1962 przeniosła się do Decca Records, a singiel „He’s a Big Man” świetnie się przyjął. Jej pierwszym singlem, który dotarł do 1. miejsca UK Chart było „Dance On!„, a kolejne piosenki szybko stawały się przebojami. W latach 60. była jedną z największych gwiazd muzyki. Zapewne z tego powodu wskazano ją jako reprezentantkę kraju na ESC 1965.

Publiczność wybiera utwór

Ponieważ była już wtedy gwiazdą telewizyjną dzięki „The Kathy Kirby Show” na BBC1, telewizja publiczna postanowiła połączyć ten program z preselekcjami. Kathy zaprezentowała widzom sześć utworów, a publiczność głosowała poprzez kartki pocztowe – po raz pierwszy więc utwór brytyjski na Eurowizję wybierali wszyscy obywatele kraju. Wszystkie utwory trafiły na EP-kę „A Song for Europe”, która dotarła do 9. miejsca UK EP Top 20. Selekcje wygrał utwór „I belong” zdobywając prawie 111 tys. głosów. Drugie miejsce miało „I’ll try not to cry” z 96 tys., a trzecie „My Only Love” z 62 tys. głosów. Po selekcjach Kathy wydała dwa pierwsze utwory jako single, z nową aranżacją. „I belong” dotarło do 36. pozycji UK Singles Chart. Utwór na Eurowizję napisali Peter Lee Sterlin i Phil Peters. Co ciekawe, piosenkę „One Day„, która w selekcjach zajęła 4. miejsce, nagrała później Sandie Shaw, która wygra Eurowizję 1967.

Ikona LGBT zajęła 2. miejsce na Eurowizji

W trakcie Eurowizji 1965 Kathy zaśpiewała jako druga spośród osiemnastu uczestników, ale wtedy słynna „dwójka” nie była pechową pozycją. Wielka Brytania zebrała 26 punktów i 2. miejsce, a „I belong” przegrało tylko z France Gall z Luksemburga. Najwięcej punktów – 6 – dostała z Belgii, a po 5 punktów przyznały jej komisje z Hiszpanii, Danii i Szwajcarii. Jury Wielkiej Brytanii 5 punktów dało Monako, 3 Austrii, a 1 Włochom. Punktację z BBC przekazał Alastair Burnet, dziennikarz i prezenter. Konkurs relacjonowali dla BBC1 David Jacobs, a dla BBC Light Programme David Gell. Po raz piąty w ciągu ośmiu udziałów Wielka Brytania zdobyła drugie miejsce, co stało się już niemal tradycją. Pomimo sukcesu Kathy po Eurowizji nie miała już tak popularnych singli chociaż wydawała ich mnóstwo. W latach 70. jej obecność na rynku muzycznym przyćmiona została przez dość turbulentne życie prywatne, a swój ostatni koncert dała w 1983 roku w Blackpool. Chociaż później przestała już występować, zainteresowanie jej osobą nie malało, zwłaszcza wśród społeczności LGBT, która uznawała ją za swoją ikonę. W latach 90. zdiagnozowano u wokalistki schizofremię, co pogorszyło jej stan zdrowia, psychicznie i fizycznie. Zmarła w 2011 roku z powodu ataku serca. W lataxch swojej świetności uznawana była za najbardziej rozpoznawalną osobowość w brytyjskich świecie show-biznesu i jedną z najlepiej opłacanych wokalistek.

Podium w Sopocie

W Sopot Festival 1965 Wielką Brytanię reprezentowała Patsy Ann Noble, bardzo popularna swego czasu australijska wokalistka, która sławę zdobyła nie tylko muzyką, ale też obecnością w telewizji. W trakcie sopockiego finału polskiego zmierzyła się z polskim utworem „Najlepszy dzień”, a za swoje wykonanie zdobyła 4. miejsce na 28 wykonawców. W finale międzynarodowym zaśpiewała „When you’re in love” i zebrała aż 143 punkty co dało jej remis z reprezentantem Szwecji – Perem Lindquist. Patsy od wszystkich jurorów dostawała 6 lub 7 punktów. Juror z UK – Kenneth Baynes – przyznał maksymalną notę zwycięskiej piosence z Kanady. Trzecie miejsce to do tej pory największy sukces Wielkiej Brytanii w międzynarodowej części Sopot Festival.