Znamy pełen skład formacji eurowizyjnej złożonej z wokalistów programu „Dajte Muzika” 🇲🇰. Telewizja macedońska ogłosiła, że do Paryża pojedzie kwartet z piosenką „Green Force”, którego premiera odbędzie się wkrótce. W skład grupy wchodzą 12-letnia Kristina Mukaetova (Kiki), jej rówieśniczka Anastasija Dzabirska (zwana Nataszą), 13-letni Miha Gigov oraz 12-letni Filip Popovski. Wszyscy pochodzą ze stolicy i należą do stałych zespołów „Glavna Banda” oraz „Kontrabanda” prezentując w programie „Dajte Muzika” największe macedońskie przeboje oraz oryginalne kompozycje. Nie wszyscy jednak marzą tylko o śpiewaniu. Kiki chciałaby zostać inżynierem, zajmuje się też aktorstwem. W filmie zagrać chciałby też Filip, a na pytanie o swój talent odpowiada, że umie świetnie grać na gitarze akustycznej. Anastasija chętnie w przyszłości zajęłaby się sztuką – malowaniem lub rzeźbiarstwem. Z kolei Miha chciałby … projektować samochody. Kiki, Anastasija, Miha i Filip zaśpiewają na Eurowizji Junior jako zespół o nazwie Dajte Muzika, a ich utwór (sądząc po tytule) traktować będzie o ekologii. Aktualnie to dopiero pierwszy zespół, który pojawia się w stawce Eurowizji Junior. Czy będzie chociaż jeszcze jeden? Nie wiadomo, chociaż np. w Rosji mamy uczestniczące w selekcjach formacje. Tylko dwukrotnie JESC zakończyło się wygraniem (gruzińskich) zespołów – trio Bzikebi 🇬🇪 triumfowało w 2008, a grupa Candy w 2011 roku.
🇲🇪 Montevizija nie wraca. Wybór wewnętrzny w Czarnogórze
Telewizja czarnogórska nie zorganizuje Monteviziji 2022 – potwierdził szef Działu Rozrywki Ivan Maksimović. Powodem są finanse stacji, a drugą ważną przeszkodą jest pandemia koronawirusa. Telewizja nie chce angażować się w długi i kosztowny projekt, który trzeba będzie później anulować, jeśli sytuacja epidemiologiczna ulegnie pogorszeniu. Najpewniej nadawca zdecyduje się na format taki jak w Polsce 🇵🇱 – wybór wewnętrzny spośród nadesłanych zgłoszeń. Ivan Maksimović uważa, że będzie to dobry pomysł – decyzyjność spadnie na komisję profesjonalistów. Zdradził też, że istnieje szansa, że RTCG do konkursu zaprosi kompozytorów zza granicy jeśli zdecydują się współpracować z lokalnymi wykonawcami bo reprezentant Czarnogóry musi mieć jej obywatelstwo. Co ciekawe, podobnie jak Beovizija 🇷🇸, Montevizija może być organizowana później jako lokalny festiwal piosenki. Maksimović chciałby, by festiwal „wyszedł” do ludzi i odbył się poza studiem RTCG. Aktualnie w Czarnogórze nie ma już żadnego znaczącego wydarzenia tego typu, chociaż wcześniej istotne dla regionu konkursy odbywały się w Budwie czy Herceg Novi. Jak widać, formaty preselekcyjne powoli odklejają się od Eurowizji w regionie, ale nie zadzieje się tak z Dorą w Chorwacji 🇭🇷. Wkrótce HRT ogłosi regulamin preselekcji narodowych, a zgłoszenia przyjmowane będą do 25 listopada. Tym razem nadawca daje wykonawcom i kompozytorom mniej czasu na przygotowanie aplikacji – rok temu zgłoszenia trwały do 10 grudnia. Nie jest jeszcze dokładnie znany format konkursu.
🇲🇪 Krótka historia Monteviziji
Montevizija powstała w 2005 na potrzeby preselekcji przed serbsko-czarnogórskim finałem narodowym „Evropesma/Europjesma”. Zwycięzca i najlepsi uczestnicy jechali do Belgradu by walczyć o wyjazd do Kijowa. W pierwszej edycji, która odbyła się w studiu RTCG w Podgoricy zaprezentowano 23 utwory, a wygrała formacja No Name z „Zauvijek moja” – piosenką, która ostatecznie trafiła na Eurowizję, ale w zmienionej wersji z powodu wykorzystania nieoryginalnego tekstu. Drugą edycję zwyciężył Stefan Faddy z piosenką „Cipele”, który jednak nie był w ścisłej czołówce wspólnego finału narodowego Serbii i Czarnogóry. Stevan wygrał też trzecią edycję festiwalu, który po rozpadzie konfederacji SiC zyskał rolę finału narodowego debiutującej Czarnogóry. Wokalista zaśpiewał wtedy „Ajde Kroci”, jednak do finału ESC 2007 nie wszedł. Rok 2008 to wygaszanie festiwalu – wystartowało jedynie sześciu wykonawców, a wygrał Stefan Filipović. Po latach przerwy spowodowanej wycofaniem się Czarnogóry z Eurowizji czy dokonywaniem przez RTCG wyborów wewnętrznych Montevizija powróciła jako mini-preselekcje z pięcioma piosenkami. Triumfował Vanja Radovanović, jednak sukcesu na Eurowizji nie odniósł. Ostatnia edycja festiwalu zorganizowana została w 2019 roku, także z pięcioma piosenkami, ale już w znacznie lepszej oprawie i produkcji oraz z udziałem zagranicznych jurorów, w tym gwiazd Eurowizji. Najwięcej głosów w superfinale miała formacja D-Mol z „Heaven”. I tym razem nie udało się awansować do finału ESC.
🇬🇧 Eurowizja ma być potraktowana poważnie
Kolejne wieści z Wielkiej Brytanii. Ben Mawson z TaP Music w rozmowie dla The Euro Trip zdradził, że rozmowy z BBC trwały od wakacji tego roku, a firma chce Eurowizję potraktować poważnie, czyli wbrew temu jaka panuje opinia o konkursie w tym kraju. Celem jest znalezienie idealnego wykonawcy (dobrze śpiewającego na żywo) oraz odpowiedniej dla niego piosenki. Chociaż Ben Mawson podkreśla, że wszystkie opcje są możliwe, zdecydowanie pewniejszy jest scenariusz, w którym TaP Music wybierze na Eurowizję debiutanta lub kogoś mało znanego, a nie popularnego wokalistę, chociaż takowych w portfolio nie brakuje. Szczegółów nie poznamy do połowy lutego, więc na ten moment pozostaje nam czekać i ewentualnie szukać poszlak. WiwiBloggs zajrzało jednak do spisu artystów działających pod flagą TaP Music i przygotowano zestaw sześciu wymarzonych reprezentantów. Są to Chelcee Grimes, Claudia Valentina (z utworem „4:15” reprezentowała Guernsey podczas Eurovision Internet Song Contest docierając do 22. miejsca w finale), Leigh-Anne Pinnock, Rat Boy, James TW oraz Grace Carter, która dwukrotnie pojawiła się w we wspomnianym wcześniej konkursie Dziennika Eurowizyjnego – w drugiej edycji reprezentowała Gibraltar z utworem „Silhouette” zajmując 19. miejsce w półfinale, a rok później pod flagą Jersey dotarła do finału, gdzie za „Don’t hurt like it used to” wywalczyła 10. miejsce.
[Do 12 listopada] Pokaż swój talent, bądź kreatywna/kreatywny i wygraj eurowizyjne gadżety! Weź udział w konkursie Dziennika Eurowizyjnego – szczegóły TUTAJ.
Źródło: MRT, JuniorEurovision.tv, DajteMuzika.mk, Facebook, Dnevne Novosti, Eurovoix, Wikipedia, fot.: MRT/EBU
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 