Spadek zainteresowania televotingiem
Finał selekcji „A Song For Europe 1990” odbył się 30 marca z udziałem ośmiu uczestników. Ich piosenki prezentowane było podczas chat show Terry’ego Wogana w BBC1 oraz w różnych programach BBC Radio 2. Finał przygotowano w centrum telewizyjnym BBC w Londynie i znów prowadził go popularny Terry. Znów Brytyjczycy mogli posłuchać komentarzy panelu ekspertów na żywo oraz oddawać głosy w televotingu, jednak tym razem zainteresowanie było znacznie niższe. O ile w 1989 oddano ponad 300 tys. głosów, tak teraz zebrano ich nieco ponad 200 tysięcy. Wygrała Emma z utworem „Give a little love back to the world” zdobywając prawie połowę głosów, bo aż 97,6 tys. Drugą pozycję miał brytyjski rocker John Miles znany z hitu „Music” z 1976 roku. Teraz wykonał „Where I belong” i uzbierał prawie 39 tys. głosów. Trzecie miejsce przypadło angielskiej aktorce Kim Goody za „Sentimental Again” (prawie 18 tys. głosów). Co ciekawe, jej utwór nagrała też później pierwsza zwyciężczyni Eurowizji dla UK – Sandie Shaw. W selekcjach najsłabiej wypadł Thom Hardwell, który dostał tylko 3,5 tys. głosów.
Emma komentowała Eurowizję
Emma Louise Booth urodziła się w 1974 roku w walijskim Bridgend i znana jest głównie z tego, że brała udział w Eurowizji. Wygrała selekcje w wieku 15 lat, co oznacza, że była najmłodszą reprezentantką Wielkiej Brytanii na Eurowizji, niemal łamiąc ustaloną już wtedy zasadę, że artysta występujący na scenie musi mieć ukończone 16 lat. Piosenka „Give a little love back to the world” napisana została przez Paula Curtisa i był to już trzeci utwór jego autorstwa, który reprezentował Wielką Brytanię w konkursie. W 1990 roku wiele piosenek finału ESC dotyczyła tematyki związanej z sytuacją polityczną w Europie i nie inaczej było z Wielką Brytanią chociaż tutaj skupiono się bardziej na ochronie środowiska. Na UK Singles Chart piosenka brytyjska dotarła do 33. miejsca. Emmie na Eurowizji w Jugosławii towarzyszyli m.in. Sam Blue (wokalistka hard rockowy) oraz Miriam Stockley z RPA. Oboje pełnili rolę chórzystów. Co ciekawe, Miriam w tej roli pojawi się też w 1997 roku u boku grupy Katrina and the Waves. Wielka Brytania wystartowała z siódmej pozycji startowej i zebrała 87 punktów co dało 6. miejsce na 22 kraje. 12 punktów dostała od Belgii, a 10 punktów dorzuciły Izeael, Szwajcaria, Francja i Jugosławia. Jury BBC 12 punktów dało Islandii, 10 Irlandii, a 8 Austrii. Zwycięskie „Insieme” z Włoch nie dostało punktów jedynie z UK i Norwegii. Punkty podawał Colin Berry, natomiast ciekawostką jest fakt, że Emma pojawiła się w budce komentatorskiej wraz z Terrym Woganem i relacjonowała przebieg Eurowizji podczas Interval Actu. Dla BBC Radio 2 konkurs komentował jak zwykle Ken Bruce.
Eliminacja w Eurowizji dla Młodych Muzyków
Eurowizja 1990 była ostatnim konkursem w którym pięć państw, które stworzą później grupę Big5, znalazły się w top10. Włochy wygrały, Francja była druga, Hiszpania piąta, UK szóste, a Niemcy dziewiąte. Wielka Brytania po raz drugi od momentu debiutu zajęła szóste miejsce – wcześniej zdarzyło się to w 1983 roku. Po powrocie z Zagrzebia Emma próbowała nadal zaistnieć na brytyjskim rynku muzycznym jednak nie udało jej się to. W 1991 wydała „Dance All Night”, które nie spodobało się słuchaczom. Aktualnie wokalistka mieszka w Seattle z mężem i dziećmi. Jej siostry – Amy i Kristie – prowadzą szkołę taneczną w południowej Walii. Zaraz po Eurowizji 1990 odbyła się Eurowizja dla Młodych Muzyków. Wielką Brytanię reprezentowała Nicola Loud grająca na skrzypcach. Podczas konkursu miała 15 lat. Niestety zapisała się w historii jako pierwsza przedstawicielka UK, która nie weszła do finału EYM. Łącznie w konkursie uczestniczyło 18 państw, a tylko pięć przeszło do finału. W skład jury wszedł angielski dyrygent Charles Medlam, a konkurs transmitowany był na BBC2 z komentarzem Humphrey’a Burtona i kompozytora Edwarda Gregsona. Podczas Sopot Festival UK wystawiło Julię De Lane. Wokalistka zebrała 43 punkty co dało 7. miejsce na 16 uczestników. Co ciekawe, Wikipedia podaje, że juror brytyjski nie dał Julii ani jednego punktu, chociaż mógł. 12 punktów trafiło natomiast z Finlandii. Po tym udziale Sopot będzie uboższy o brytyjskiego reprezentanta bo żaden nie pojawił się w festiwalu 1991. Wielka Brytania powróci jednak w 1992.
Źródło: wikipedia, bbc
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 