Historia Wielkiej Brytanii na Eurowizji 1988: Dramatyczna końcówka głosowania. Celine Dion pokonała Brytyjczyka

Kolejne zmiany w preselekcjach

W związku z kolejnymi niezadowalającymi wynikami na Eurowizji wprowadzono kolejne zmiany do preselekcji, a głównie do formuły kwalifikacji piosenek przed finałem. Do konkursu zgłoszono ponad 180 kompozycji, a członkowie komisji w pierwszej rundzie odsłuchiwali je w specjalnych sesjach. Każda piosenka była odtwarzana przez 150 sekund i po upływie tego czasu każdy mógł głosować. Jeśli w trakcie okazało się, że jakiś juror ma powiązania z daną piosenką czy wykonawcą, jego głosy były zastępowane średnią punktów. W ten sposób wybrano ponad 80 piosenek, które weszły do drugiej rundy. W drugiej rundzie głosowanie wyglądało podobnie, aje jurorami były inne osoby z podobnych branż i specjalizacji. W trzeciej rundzie każdą piosenkę odtwarzano przez 2 minuty, a głosowanie wyglądało podobnie – znów zmieniono jurorów, przy czym żaden z nich nie mógł mieć związku z żadnym z 40 utworów. Część utworów z najwyższą liczbą punktów trafiała od razu do piątej sesji selekcji, a te słabsze do czwartej. W czwartej rundzie znalazło się w ten sposób 20 piosenek, z czego osiem przepuszczono później do piątej. Łącznie w finale kwalifikacji było 20 piosenek i ostateczna komisja wybrała osiem, które weszły do finału preselekcji. Publikowane były one w trakcie programu Terry’ego Wogana. To nie koniec zmian – w finale wykluczono z glosowania jury regionalne i pierwszy raz od lat dano prawo decydowania widzom, którzy głosowali poprzez televoting. W trakcie show pojawił się też panel specjalistów, który na bieżąco komentował wykonania. W związku z uruchomieniem televotingu, na ekranie pojawiły się numery do głosowania, a producenci przygotowali też skrót utworów. Finał odbył się 25 marca, prowadził go Terry Wogan, a łącznie oddano ponad 330 tys. głosów. Wygrał Scott Fitzgerald z utworem „Go”, który uzbierał ponad 93 tys. głosów poparcia. Na drugim miejscu Two-Che z „This is the kiss” i 73,7 tys. głosów, a na trzecim Camino z „High Windows” (41,5 tys. głosów). Najsłabiej wypadł Klass, któremu dano 19,5 tys. głosów.

Wielka walka o zwycięstwo

Scott Fitzgerald urodził się w jako William McPhail w 1948 roku w Glasgow i zadebiutował w 1974 roku utworami w stylu glam rock. Jego największym sukcesem był utwór „If I had words” w duecie z Yvonne Keeley – piosenka dotarła do 3. miejsca UK Singles Chart w 1978 roku i notowana była też w Australii i Nowej Zelandii. Tym samym Scott był pierwszym od lat reprezentantem UK, który jadąc na Eurowizję miał już hit na koncie i był dość znany w kraju. Piosenkę „Go” napisała Julie Forsyth, członkini grupy Guys’n’Dolls. Utwór zajął 52. miejsce na liście singli Wielkiej Brytanii, co nie było wielkim sukcesem ale na pewno poprawą po ostatnich latach, jeśli chodzi o wyniki utworów wysyłanych na konkurs. Podczas Eurowizji 1988 Scott zaśpiewał jako czwarty i wziął udział w jednym z najbardziej emocjonujących głosować w historii Eurowizji. Na trzy kraje przed końcem głosowania Wielka Brytania znacznie odskoczyła od drugiej Szwajcarii i zdawało się, że UK po latach wróci na szczyt. Francja i Portugalia, które głosowały na końcu, doprowadziły jednak do napięcia, dając UK mniej punktów. Ostatecznie przed ostatnim krajem Szwajcaria miała już tylko 5 punktów straty do UK. Dostała dodatkowe sześć punktów co oznaczało, że prowadziła z jednopunktową przewagą. Wszyscy oczekiwali na to, czy i ile punktów Jugosławia da Wielkiej Brytanii by Scott mógł wygrać. Ku wielkiemu zaskoczeniu, Jugosławia nie dała żadnych punktów Wielkiej Brytanii. Przyjęto to z niedowierzaniem – tak się złożyło, że Jugosławia i Francja (dwa z trzech krajów głosujących jako ostatnie) jako jedyne nie dały „Go” żadnych punktów. Ostatecznie Scott zajął 2. miejsce, a wygrała Celine Dion. Piosenka „Go” uzbierała 136 punktów, w tym 12 punktów z Turcji, Belgii i Włoch, 10 punktów z Finlandii, Hiszpanii, Izraela, Austrii i Danii czy 8 punktów z Luksemburga. Jury BBC 12 punktów przekazało Norwegii, 10 zwycięskiej Szwajcarii (tym samym sami pozbawili się wygranej) i 8 Włochom. Punkty prezentował Colin Berry, a konkurs komentowali Terry Wogan (BBC1) i Ken Bruce (BBC Radio 2). To pierwsze od 1981 roku miejsce Wielkiej Brytanii w top3 Eurowizji i pierwsze od 1977 roku drugie miejsce. Łącznie Wielka Brytania już jedenasty raz zakończyła finał na drugiej pozycji.

Eurowizja dla Młodych Muzyków i Sopot Festival

Po Eurowizji Scott ponownie połączył siły z Yvonne Keeley i nagrał utwór „United we stand„. W 2010 duet przygotował nową wersję hitu „If I had words”. Prywatnie jego żoną jest Shereen Fitzgerald. Jednym z ich dzieci jest Ki Fitzgerald, członek formacji Busted. W 2018 to właśnie on współtworzył piosenkę „Monsters” dla Saary Aalto z Finlandii. Sam Scott Fitzgerald do tej pory jest aktywny muzycznie, chociaż nie tworzy już nowej muzyki. A jak wyglądał kolejny start UK w Eurowizji dla Młodych Muzyków? Pod koniec maja konkurs odbył się w Amsterdamie, a uczestniczyło łącznie 16 krajów. Reprezentantem Wielkiej Brytanii był 14-letni wtedy David Pyatt grający na rogu. Tytuł reprezentanta zdobył wygrywając konkurs BBC Young Musician of the Year, przechodząc do historii programu jako najmłodszy zwycięzca. Na Eurowizji dla Młodych Muzyków dotarł do finałowej szóstki, jednak nie znalazł się w top3. Wygrała Austria. W skład jury wchodził Brytyjczyk William Pleeth, słynny wiolonczelista. Konkurs pokazało BBC Two z komentarzem Humphrey’a Burtona i Jane Glover. Aktualnie David Pyatt ma 48 lat i wciąż gra – od 2019 jako członek orkiestry Covent Garden Theatre w Londynie. Jeśli chodzi o Sopot Festival, który powoli „chylił” się ku upadkowi jeśli chodzi o formułę, to w 1988 Wielką Brytanię reprezentowała tam wokalistka Zoe. W głosowaniu niewielkiego jury zebrała 14 punktów co dało jej ósme miejsce na dwunastu uczestników.

źródło: BBC, Wikipedia, fot.: Wikipedia

%d blogerów lubi to: