Grupa Maneskin 🇮🇹 została wczoraj powitana w Rzymie jednak cieniem na triumfalnym powrocie do Włoch kładzie się podejrzenie o zażywanie kokainy w trakcie finału konkursu przez Damiano, frontmena grupy. W sieci pojawił się fragment zapisu transmisji sugerujący jakoby wokalista miał korzystać z narkotyków. On sam został o to spytany podczas konferencji prasowej i od razu zdementował te doniesienia twierdząc, że nie korzysta z takich używek. Sytuacja, w której został przyłapany miała dotyczyć rozbitej szklanki, co podkreśla też Europejska Unia Nadawców w specjalnym oświadczeniu. Także włoska stacja RAI wspiera Maneskin, a kontrowersje które zostały rozdmuchane w sieci nazywa absurdalnymi. Formacja ma być poddana dobrowolnemu testowi na obecność narkotyków by całkowicie oczyścić się z zarzutów. Tymczasem niektóre miasta Włoch już zaczynają walczyć o prawo do organizacji Eurowizji 2022. Władze Turynu potwierdzają chęć udziału w konkursie i pracują już nad ofertą. Lokalni politycy z Mediolanu, Bolonii i Pesaro także wyrażają nadzieję, że te miasta będą mogły rywalizować o tytuł gospodarza. Stolica Włoch, Rzym, ma przystąpić do walki, zwłaszcza, że zespół Maneskin pochodzi właśnie z tego miasta. W Reggio Emilia decyzja o tym, czy uczestniczyć w walce, zapaść ma niebawem. Najbardziej wysuniętym na południe miastem chętnym do organizacji jest Neapol. Każde z tych miast ma odpowiednią arenę (poza Reggio Emilia), jednak nie wiemy na razie czy potencjalni kandydaci spełniają szereg innych wymagań stawianych przez EBU. Do tej pory Włosi tylko dwa razy organizowali Eurowizję – w 1965 roku w Neapolu (Sala di Concerto della RAI na ok 370 osób) oraz w 1991 roku w Rzymie (Studio 15).
Eurowizja: Jaka oglądalność finału?
Zwycięstwo grupy Manesin śledziła w sobotę rekordowa widownia we Włoszech 🇮🇹 – aż 4,5 mln osób oglądało finał Eurowizji, co dało ok. 25% udziału w rynku. Do tej pory najlepszym wynikiem było 3,7 miliona widzów w 2017 roku. W Wielkiej Brytanii 🇬🇧 także bardzo duże zainteresowanie konkursem – show śledziło 7,4 mln widzów, czyli najwięcej od 2014 roku. W Niemczech 🇩🇪 7,7 miliona, gdzie jednak jest to spadek i najsłabszy wynik od 2017 roku. Podobnie jest w Hiszpanii 🇪🇸 – 4 miliony widzów to najgorszy wynik oglądalności od Kijowa. Dla porównania, gdy kraj reprezentowali Amaya i Alfred show obejrzało w Hiszpanii ponad 7 milionów widzów. Wracając jednak do dobrych informacji – Francja 🇫🇷 notuje najlepszą oglądalność od 2009 roku – aż 5,5 miliona obserwowało walkę Barbary Pravi o zwycięstwo. W Moskwie, gdy startowała Patricia Kaas, show oglądało 5,7 mln Francuzów. Holendrzy 🇳🇱 również ochoczo zasiedli przed telewizorami – w 2019 roku zwycięstwo Duncana obserwowało tam 4,4 miliona widzów, a teraz show organizowane w Rotterdamie widziało ponad 5,4 miliona. Być może z powodu dużego zainteresowania show i głosowaniem doszło w Holandii do problemów z przepustowością łączy. Telewizja NOS potwierdziła, że nie każdy widz w Holandii miał możliwość oddania swojego głosu w systemie audiotele/sms, na co widzowie narzekali w social mediach. EBU potwierdziło już te problemy i przeprosiło widzów, jednocześnie podkreślając, że firma Digame może zliczyć tylko te głosy, które dotrą na czas. W Finlandii 🇫🇮 zanotowano najlepsze wyniki oglądalności od 2007 gdy telewizja YLE organizowała konkurs. 1,4 miliona Finów widziało w sobotę sukces swoich reprezentantów. W Portugalii 🇵🇹 Eurowizję oglądało 1,2 miliona osób, co dało prawie 27% udziału w rynku. Niestety w krajach wyeliminowanych oglądalność nie była wysoka – 596 tys. w Austrii 🇦🇹 (najniższy wynik od 2013) oraz tylko 178 tys. w Rumunii 🇷🇴. W Polsce 🇵🇱 finał obejrzało 1,42 miliona widzów (wg Nielsen), co jest wynikiem lepszym niż w 2019 roku (1,05 mln)
Kontrowersyjne wymiany punktów w głosowaniu jurorskim
Eurowizja 2021 zapamiętana zostanie z wielu powodów, a jednym z nich na pewno będzie sensacyjny wynik televotingu, w ramach którego aż cztery państwa nie dostały żadnych punktów. Były to trzy kraje Big5 (Wielka Brytania 🇬🇧, Niemcy 🇩🇪, Hiszpania 🇪🇸) oraz gospodarz Holandia 🇳🇱. Równie zaskakujące były wyniki głosowań jurorskich, niestety w wielu przypadkach uznano je za kontrowersyjne i niesprawiedliwe, bo podyktowane regionalizmami czy układami. Także głosowanie polskiej komisji jest komentowane w sieci. W finale jurorzy z Warszawy dali 12 punktów piosence „Adrenalina” Senhit i Flo Ridy z San Marino 🇸🇲. Portal WP.pl przypomina, że Senhit łączy z Rafałem Brzozowskim bliska relacja, wokalistka była też przez niego zaproszona do „Jaka to melodia?”, a TVP intensywnie promowało ją w swoich programach np. poprzez emisję wywiadów nagranych w Warszawie czy Rotterdamie. W finale dwóch polskich jurorów przyznało Senhit 1. miejsce, a u pozostałych trzech znalazła się w top3. Tym samym to do niej trafiło 12 punktów, chociaż w televotingu „Adrenalina” zajęła tylko 13. miejsce. Podobnie było w półfinale – Senhit od polskich jurorów dostała dwa pierwsze miejsca, jedno drugie, jedno trzecie i jedno szóste, co ostatecznie dało jej 10 punktów – lepiej wypadła Grecja 🇬🇷 (niemal zignorowana przez polską komisję w finale). Widzowie dali „Adrenalinie” 9. pozycję co skutkowało przyznaniem 2 punktów. O tym, że wymiana punktów mogła być zaplanowana świadczyć ma fakt, że jury z San Marino przydzieliło Polsce 🇵🇱 12 punktów w półfinale – Rafał miał u jednego jurora pierwsze miejsce, u pozostałych trzech był w top3, a ostatni członek przyznał mu 5. lokatę. W televotingu „The Ride” wypadło słabo – 14. miejsce, jednak należy podkreślić, że w San Marino wyniki głosowania widzów tworzone są sztucznie na podstawie średnich wyników z pięciu losowych krajów Europy. To najmniejsze państwo Eurowizji nie ma samodzielnej sieci telefonicznej, w związku z tym nie ma możliwości organizacji własnego televotingu. Portal Wirtualna Polska próbował skontaktować się z polskimi jurorami by skomentowali kontrowersyjne wyniki głosowania. Do tej pory jednak nie udało się uzyskać żadnej ich wypowiedzi w tej sprawie. O innych spekulacjach związanych z wymianą punktów przeczytacie w kolejnych dniach na Dziennik-Eurowizyjny.pl
Eurowizja: Kto był w jury?
Wielu fanów postuluje, by głosowanie jurorskie zmienić lub usprawnić na tyle, by wyeliminować głosowanie na siebie nawzajem i zlikwidować korupcję czy układy. Niestety najczęściej za postulatami nie idą konkretne propozycje rozwiązań, bowiem bardzo trudno jest oddzielić wymianę układową od punktacji podyktowanej własnym gustem i praktycznie nie jest do udowodnienia, czy juror głosując kierował się własną opinią, a nie zaplanowaną akcją. EBU próbuje jednak odbudować zaufanie widza do instytucji jurorów i dlatego w tym roku nie podano nazwisk komisji przed startem półfinałów, a dopiero po finale by nie dochodziło do prób przekupstwa. Jednocześnie jednak organizatorzy pozbawili nas istotnych informacji, które podawane były wcześniej. Na stronie Eurovision.tv podane zostały nazwiska członków komisji, jednak bez informacji o ich płci, wieku, profesji. W ten sposób nie wiemy do końca czy zachowane zostały wymogi EBU co do różnorodności osób w komisjach i czy członkowie oceniający piosenki faktycznie mają ku temu odpowiednie predyspozycje. Co gorsza, po raz pierwszy nie wiemy też jak głosował dany juror – indywidualne punktacje są zakodowane. Kto w tym roku oceniał konkursowe piosenki? Gwiazd Eurowizji czy preselekcji nie zabrakło, a oto najistotniejsze nazwiska:
- 🇭🇷 Chorwacja: Luka Nizetic (prDora), Nika Turković (JESC 2004)
- 🇮🇪 Irlandia: Sarah McTernan (ESC 2019) – tylko półfinał
- 🇳🇴 Norwegia: Aleksander Walmann (ESC 2017), Kate Gulbrandsen (ESC 1987)
- 🇸🇮 Słowenia: Amaya (ESC 2011), Nusa Derenda (ESC 2001), Raay (ESC 2015)
- 🇺🇦 Ukraina: Alloise, Illaria (Vydbir), Oleksandr Ponomarow (ESC 2003)
- 🇲🇹 Malta: Ira Losco (ESC 2002, 2016), Michela (ESC 2019)
- 🇷🇴 Rumunia: Ilinca (ESC 2017), Luminita Anghel (ESC 2005)
- 🇸🇪 Szwecja: Nanne Gronvall (ESC 1996)
- 🇧🇪 Belgia: Kate Ryan (ESC 2006)
- 🇲🇰 Macedonia: Jana Burcheska (ESC 2017) – tylko półfinał
- 🇷🇺 Rosja: Diana Garipova (ESC 2013), Yulia Volkova (ESC 2003)
- 🇦🇱 Albania: Kejsi Tola (ESC 2009)
- 🇨🇿 Czechy: Elis Mraz (ESCZ)
- 🇲🇩 Mołdawia: Nelly Ciobanu (ESC 2009)
- 🇦🇹 Austria: Paenda (ESC 2019)
- 🇷🇸 Serbia: Extra Nena (ESC 1990), Milan Stanković (ESC 2010), Tijana (ESC 2017)
- 🇵🇹 Portugalia: Dora (ESC 1986 i 1988)
- 🇬🇪 Gruzja: Nodiko (ESC 2013), Sopho Toroshelidze (ESC 2011)
- 🇩🇰 Dania: Tanne Amanda Balcells (ESC 2020)
- 🇪🇪 Estonia: Elina Born, Stig Rasta (ESC 2015), Birgit Sarrap (ESC 2013), Dave Benton (ESC 2001)
- 🇵🇱 Polska: Cleo (ESC 2014)
Źródło: Eurovision.tv, Eurovoix, Twitter, TVP, Wikipedia, inf. własne, fot.: M. Błażewicz
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 