Zasada narzucająca obowiązek przeprowadzenia otwartego konkursu na reprezentanta danego kraju w Eurowizji Junior zaczęła się sypać w 2005 roku, trochę z winy Europejskiej Unii Nadawców i organizatorów konkursu, a trochę przez samych Rosjan. W maju 2005 EBU wraz z nadawcami belgijskimi VRT i RTBF 🇧🇪 ogłosili, że Rosja 🇷🇺 zadebiutuje podczas konkursu w Hasselt. Telewizja rosyjska RTR twierdziła jednak, że zaproszenie do udziału w konkursie dotarło do nich na tyle późno, że nie mieli szans na organizację preselekcji narodowych. Specjalna komisja wewnętrznie wskazała więc 15 kandydatów (bez otwartego konkursu), spośród których wybrano reprezentanta, którego ogłoszono dopiero 10 listopada, na 16 dni przed finałem JESC. Do Hasselt pojechał Vlad Krutskih z grupą Street Magic. Tego samego dnia odbyła się premiera utworu p. „Doroga k solntsu”. Rosja była jedynym krajem, który nie przeprowadził otwartego konkursu przed Eurowizją Junior. Później EBU zdecydowała, że nadawcy nie muszą już przygotowywać preselekcji, jeśli nie chcą tego robić.
Serbia i Czarnogóra: Reprezentant przed rozpadem kraju
Poza Rosją w konkursie po raz pierwszy pojawiła się „umierająca” konfederacja Serbii i Czarnogóry. Debiut ogłoszono 2 sierpnia, a preselekcje (organizowane wspólnie przez telewizję serbską RTS i czarnogórską RTCG) pod nazwą „Junior Beovizija 2005” (wskazującą na silniejszy wpływ Serbów) przeprowadzono 29 września. 18 uczestników walczyło o wygraną. Co ciekawe, zdecydowana większość wykonawców pochodziła z Serbii, co jednak paradoksalnie zmniejszyło ich szansę na wygraną, bo Czarnogórcy mieli już wtedy doświadczenie w przepychaniu swoich rodaków ku wygranej – zrobili tak w preselekcjach do Eurowizji 2005. Teraz stało się tak samo. Finał wygrał Czarnogórzec Filip Vučić z bardzo słabym utworem „Ljubav pa fudbal” – zdobył 58 punktów, głównie dlatego, że miał poparcie swojego narodu i członków jury z Czarnogóry, którzy głosowali praktycznie tylko na niego. Drugie miejsce zajęła Kristina Mihajlovski (54 punkty), a trzecie Sanja Jovanović (40 punktów). W konkursie startowały też dwie wokalistki, które do tej pory są w Serbii popularne – Marija Ugrica (startowała później w selekcjach JESC 2008 oraz 2009, zgłaszała się również do dorosłych selekcji 2013) czy Katarina Ostojić, znana aktualnie jako Kaya – piosenkarka i celebrytka. W finale selekcji 2005 Katarina zajęła ostatnie miejsce, zdobywając tylko 1 punkt. Ponieważ czarnogórskie sabotowanie wyników wspólnych preselekcji powtórzyło się też przed dorosłą Eurowizją 2006, kraj nie startował w Atenach, a zaraz po finale konkursu w maju rozpadł się na wniosek Czarnogórców 🇲🇪. Tym samym Filip był ostatnim uczestnikiem konkursu EBU pod flagą konfederacji.
Białoruś: Ksenię trzeba było bardziej ubrać
Zwyciężczynią Eurowizji Junior 2005 została Ksenia Sitnik z Białorusi, która triumfowała w lokalnych preselekcjach z „My vmeste” zdobywając tam aż 6497 głosów od publiczności. Na podium stanęli też Irina Kulagina z utworem „Ranitsa” oraz duet złożony z Lili i Poliny z piosenką „Mary nyabes”. Ksenia była niekwestionowaną faworytką preselekcji, wcześniej startowała w wielu lokalnych i międzynarodowych festiwalach, wygrywając m.in. „Słowiański Bazar”. Finał selekcji odbył się 22 września, a wśród 10 finalistów znalazł się też Alexey Zhigalkovich, który Eurowizję Junior wygra dwa lata później. O wynikach selekcji decydowali widzowie poprzez bezpłatne głosowanie sms-owe oraz specjalna komisja. Co istotne, finał był nagrany 2 dni przed właściwą emisją – widzowie piosenki i występy poznali dopiero 24 września. Ksenia wygrała zarówno w televotingu jak i w typowaniu komisji. W trakcie przygotowań do finału telewizja białoruska została poproszona przez EBU o zmianę stroju dla Ksenii. Wokalistka planowała wystąpić w białych kozaczkach i dość krótkiej spódniczce, miała mieć też odsłonięty pępek. Organizatorzy konkursu nie chcieli, by dzieci kopiowały sposób ubioru dorosłych i by kreacje nie były wyzywające, dlatego w ostatniej chwili (bo już na próbach w Hasselt) Białorusini musieli modyfikować strój Ksenii. Oryginalny strój znaleźć można TUTAJ i na nagraniu poniżej. Historia JESC pamięta jeszcze kilka takich sytuacji, w których stroje dzieci musiały być przerabiane w ostatnim momencie.
Zmiany w Hiszpanii, błąd w Szwecji
Chociaż Hiszpania 🇪🇸 w 2004 roku odniosła sukces, preselekcje „EuroJunior” w 2005 uległy skróceniu i bazowały bardziej na nowym formacie „Gente de Primera” niż na „Operacion Triunfo”. Wystartowało ośmiu uczestników, a wygrał ponownie solista – Antonio Jose z piosenką „Te traigo flores”. Wysoko oceniane były też siostry Alba i Marta z przebojem „Bicho raro”. W 2005 każdy finalista śpiewał tylko jeden utwór. Zmiany wprowadzono też w formacie selekcji szwedzkich Lilla Melodifestivalen 🇸🇪. Poprawiono kontrowersyjny układ not televotingu i teraz zamiast wielu zer rozdawano wiele not 10-punktowych. Finał odbył się 7 października, a spośród 1400 zgłoszeń wybrano 10 najlepszych. Konkurs prowadzili Nanne Gronvall oraz Shan Atci. Głosowało jury regionalne i telewidzowie – znów nie było jednomyślności. Komisji najbardziej spodobał się duet M+ (dziewczęta dostały 48 punktów), natomiast widzowie postawili na Anę (dostała 60 punktów), a M+ były drugie (50 punktów). Ostatecznie zwyciężczyniami były M+ z „Grandslos karlek” i dorobkiem 98 punktów. Ana i Julia zajęły drugie miejsce remisując na poziomie 76 punktów. Podczas prezentacji wyników doszło do błędu realizatorów – Shan Atci odczytał, że 60 punktów od widzów dostała LaLi, jednak okazało się, że faworytem publiki była Ana. LaLi nawet z najwyższą notą od widzów i tak nie wygrałaby konkursu.
Jak wybierano w Danii i Wielkiej Brytanii?
Selekcje Danii 🇩🇰 przebiegały w taki sam sposób jak ostatnio. Prowadzącym był Jacob Riising, a zwyciężył Nicolai Kielstrup, który w superfinale otrzymał wszystkie możliwe maksymalne noty. Łącznie miał 96 punktów. Drugie miejsce trafiło do Signe K – 64 punkty. W Wielkiej Brytanii 🇬🇧 też bez większych skandali. Finał przeprowadzono 4 września w Manchesterze, a prowadzącymi byli Michael Underwood oraz Nikki Sanderson. Regionalny televoting wygrała Joni Fuller z 43 punktami, jednak tylko Szkocja dała jej maksymalną notę. Każda grupa widzów przyznała 10 punktów innemu kandydatowi. Faworytem widzów głosujących sms-owo była Vicky Gordon, która zajęła ostatecznie 6. miejsce. Drugi był Ben Smith (10 punktów z Irlandii Północnej), a trzecia Sarah Robertson (10 punktów z Walii). Ostatni był Jack Garratt, który do tej pory jest aktywny muzycznie, a jego płyta z 2016 roku znalazła się na listach sprzedaży w dziewięciu krajach.
🇳🇴 Norwegia: Rekord oglądalności
Selekcje norweskie w ramach MGP Jr wygrała Malin Reitan zdobywając w superfinale ogromną przewagę. Jej „Sommer og skolefri” dostało 43 201 głosów, a na drugim miejscu znalazła się formacja New Justice z „zaledwie” 26 360 głosów. Malin wygrała we wszystkich rankingach regionalnych, ale przegrała głosowanie widzów zgromadzonych w Oslo Spektrum. Do konkursu napłynęło 600 zgłoszeń, więc zainteresowanie nadal było spore. Konkurs prowadzili Nadia i Stian, a gościem była formacja Wig Wam (ESC 2005). Telewizja norweska pobiła rekord oglądalności formatu MGP – superfinał śledziło ponad 717 tys. widzów powyżej 12 roku życia, a gdyby uwzględnić też tych młodszych łącznie wynik byłby jeszcze lepszy – 848 tys. Dla porównania – w 2003 konkurs śledziło 459 tys. widzów, a w 2004 445 tys.
A jak było w Holandii, Chorwacji i na Łotwie?
W selekcjach Holandii 🇳🇱 Tess zgarnęła maksymalne noty od jurorów (dorosłego i dziecięcego) oraz od publiczności, chociaż wokalistka na stałe nie mieszkała w Holandii, a w … Belgii 🇧🇪, gdzie odbywała się wtedy Eurowizja Junior. Do selekcji na Łotwie 🇱🇻 zgłoszono jedynie 44 utwory, a finał prowadzili Karlis Bumeisters i nieżyjący już Valters Fridenbergs znani jako duet Walters & Kazha (ESC 2005). Wygrały Daniels Groza i Monta Beļinska z wynikiem 2331 głosów. Niewiele mniej miała Kristiana Stirane (2183). Trzecie miejsce zgarnęła weteranka selekcji Sabine Berezina. Daniels i Monta wystąpiły na JESC jako Kids4rock. Finał w Chorwacji 🇭🇷 przeprowadzono 3 lipca. Finalistów wybierała komisja, w skład której weszła m.in. Nika Turković (JESC 2004). Do finału wpuszczono 10 uczestników, a o wyniku decydował tym razem televoting regionalny. Podobnie jak w Wielkiej Brytanii, maksymalne noty (10 pkt) trafiały do różnych uczestników. Wygrała Lorena Jelusić (siostra Dina – zwycięcy JESC 2003) z wynikiem 36 punktów, w tym 10 z Chorwacji Centralnej. Druga była Mia Maltar, a trzecie Kristina & Valentina Bralo. Slawonia dała 10 punktów popularnej do dziś piosenkarce Kim Verson (w 2005 zajęła 5. miejsce), Dalmacja postawiła na Luciję Lucic (7. miejsce), a Istria na Kristinę i Valentinę Durić (6. miejsce).
🇧🇪 Belgia: Lindsay zgarnia wszystko
A jak reprezentantkę wybierali gospodarze? Selekcje „Eurokids 2005” były wspólnym projektem stacji VRT i RTBF, w związku z tym rywalizowały ze sobą dzieci śpiewające zarówno po holendersku jak i po francusku. Format składał się z dwóch półfinałów i finału. W każdym półfinale startowało sześciu kandydatów, a łącznie do finału wejść mogły trzy najlepsze piosenki po francusku i trzy po holendersku. Doszło więc do tego, że z pierwszego półfinału awansowały aż cztery, a z drugiego tylko dwie piosenki. Lindsay wygrała II półfinał zdobywając 60 punktów. W finale widzowie mieli 40% wpływu na wyniki, a jurorzy 60% (trzy grupy jurorskie: eksperci, dzieci i radiowcy). W każdym typowaniu wygrała Lindsay, kończąc selekcje z wynikiem 60 punktów. Drugi był Max, który zebrał 53 głosy.
Źródło: Wikipedia, RTR, RTS, RTCG, ESCkaz, BTRC, RTVE, SVT, DR, ITV, NRK, AVROTROS, HRT, LTV, VRT, RTBF, inf. włąsne fot.: JuniorEurovision.tv
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 