Telewizje ze Szwecji 🇸🇪 i Ukrainy 🇺🇦 potwierdziły udział w Eurowizji 2022, co nie jest żadną sensacją. Warto jednak podkreślić, że Ukraina to aktualnie jedyny kraj, który jeszcze nigdy nie odpadł w półfinale konkursu. Nasi wschodni sąsiedzi aż 12 razy uczestniczyli w rundzie eliminacyjnej, wygrali ją tylko raz – 1. miejsce zajęła Ani Lorak w Belgradzie (2008). Trzy razy weszli do finału z drugiego miejsca, co w dwóch przypadkach skończyło się zwycięstwem w finale (2004 i Ruslana oraz 2016 i Jamala). W tym roku zespół Go_A także zajął II miejsce w półfinale. W 2013 Zlata Ognevich zarówno w półfinale jak i w finale wywalczyła 3. pozycję. Najbardziej niebezpieczne okazało się wysłanie Gaitany na Eurowizję 2012. Wokalistka reprezentująca nie tylko Ukrainę, ale też nieoficjalnie Polskę jako współorganizatora Euro 2012 zajęła jedynie 8. miejsce w półfinale i awans zdobyła dzięki jurorom – przyznano jej 3. miejsce, chociaż u widzów była przedostatnia. Jak długo Ukraińcy zachowają status 100% pewniaka do awansu? Jeśli utrzymają tak ciekawy poziom utworów czy prezentacji scenicznych, pewnie jeszcze długo nie powinie im się noga.
🇸🇰 Słowacja wciąż poza konkursem
Telewizja słowacka RTVS tradycyjnie odmówiła powrotu na Eurowizję czy debiutu na Eurowizji Junior. Nadawca nie podał żadnych konkretnych powodów, ale kolejny rok pauzy Słowaków nikogo już nie dziwi. Sąsiedzi z południa nie odnieśli na Eurowizji żadnego sukcesu, ale też nie mieli cierpliwości by się dłużej starać. Zaczęło się pechowo – w 1993 roku grupa Elan była pierwsza pod kreską co do awansu do finału po specjalnych kwalifikacjach dla nowych krajów. Faktyczny debiut w 1994 roku zakończył się 19. miejscem, a kolejne słabe wyniki spowodowały, że Słowacja startowała w Eurowizji tylko w latach parzystych. Nie trwało to długo, po zajęciu 21. miejsca za „Modlitbę” Katariny Hasprovej w 1998 telewizja słowacka zrezygnowała z rywalizacji na wiele lat. Powróciła w 2009 z nową siłą i energią oraz z organizacją rozbudowanych preselekcji narodowych, które miały wzbudzić zainteresowanie konkursem w kraju. Poziom był dość dobry, wyniki często zaskakujące, jednak wybrani w ten sposób reprezentanci nie zdołali przebić się do finału Eurowizji. Nie udało się to nawet faworyzowanej Kristinie Pelakovej z przebojem „Horehronie” – dostała tylko 24 punkty, co dało 16. miejsce w grupie. Najbliżej awansu były bliźniaczki TWiiNS w 2011 roku (13. miejsce), ale już rok później Miro Smajda (fot.) zajął ostatnie, 18. miejsce w grupie. Nadawca RTVS uznał, że start w konkursie jest zbyt kosztowny, a nie cieszy się też zainteresowaniem wśród Słowaków, więc nie ma co w nim startować. Słowacja, Monako 🇲🇨 i Andora 🇦🇩 to jedyne kraje, które nie weszły do finału Eurowizji ani razu od momentu wprowadzenia stałego etapu półfinałowego.
🇹🇷 Czy Turcja w końcu wróci na Eurowizję?
Eurowizyjny sezon ogórkowy ma swoje stałe punkty jak np. ogłoszenie braku powrotu Słowacji czy rozbudzanie nadziei na powrót Turcji. Ponoć tym razem może być jednak inaczej, chociaż na razie dość trudno w to uwierzyć. Tabloid „Milliyet” informuje, że dyrektor TRT jest pozytywnie nastawiony do nowego supervisora EBU – Martina Osterdahla i ma z nim rozmawiać na temat powrotu Turcji do konkursu. Ibrahim Eren miał też publicznie pochwalić poziom tegorocznego konkursu, zarówno ze względów muzycznych jak i widowiska. Czy TRT dogada się z EBU i wypracowany będzie kompromis w kwestii spraw, które telewizji tureckiej przeszkadzają? Raczej nie, bo Turcy nie startują w Eurowizji ze względu na system głosowania (udział jury oraz istnienie grupy Big5), a także z powodów ideologicznych (silne akcenty LGBT w trakcie transmisji). Nie należy się spodziewać, że z powodu nacisków Turcji cokolwiek miałoby się w Eurowizji zmienić. Turcja zadebiutowała na Eurowizji 1975 od razu zajmując ostatnie miejsce. Pierwszy sukces i miejsce w top10 to rok 1986 i 9. pozycja dla utworu „Halley”. Najwięsza euforia to 3. miejsce z 1997 za słynne „Dinle” oraz triumf w 2003 dzięki „Everyway that I can”. Turcja organizowała pierwszą Eurowizję z rundą półfinałową i aż do 2011 nigdy nie przepadła w półfinale czerpiąc spore profity z głosowania tureckiej diaspory. W 2011 przegrali – zajęli 10. miejsce w głosowaniu widzów oraz 12. u jurorów co dało im 13. miejsce w grupie i brak kwalifikacji. Porażka miała się mocno odbić na przyszłości Turcji w konkursie. TRT było gotowe zrezygnować z udziału, jednak okazało się, że parę dni później finał wygrał Azerbejdżan 🇦🇿, a jego reprezentanci jawnie mówili, że śpiewają i wygrywają też dla Turków, wnosząc nawet na scenę czerwoną flagę z półksiężycem. TRT chcąc nie chcąc musiała wysłać reprezentanta na konkurs organizowany w bratnim Baku. Can Bonomo zajął tam 7. miejsce w finale, jednak na tym przygoda Turków z Eurowizją się zakończyła.
Muzyczne eventy z udziałem publiczności
Fieldlab Events, firma zajmująca się testowaniem na obecność wirusa covid-19 podczas Eurowizji 2021 poinformowała, że łącznie 48 osób z widowni zaraziło się koronawirusem, co średnio daje pięć przypadków na show (licząc też próby) i 1,6 zarażeń na tysiąc osób, bo jest wynikiem niższym niż średnia całej Holandii 🇳🇱. Dane uwzględniają jedynie widzów, z pominięciem osób z obsługi, dziennikarzy czy delegacje. Takie wyniki dają nadzieję, na możliwość organizacji kolejnych takich eventów z publicznością w przyszłości, nawet przy mniejszym stopniu obostrzeń (podczas Eurowizji widzowie siedzieli obok siebie na trybunach, nie zachowując dystansu i nie nosząc masek). Dziś w Mrągowie rusza „Wakacyjna Trasa Dwójki” 🇵🇱 z udziałem publiczności. Zaśpiewają m.in. Cleo, Rafał Brzozowski czy Marek Kaliszuk. Wczoraj tysiące osób spacerowało w Paradzie Równości w Warszawie, a wśród barwnego tłumu dostrzec można było m.in. uczestników eurowizyjnej „Szansy na Sukces” z 2020 – Nicka Sincklera i Saszan. W przyszły weekend rusza Polsat SuperHit Festival w Sopocie z udziałem zwycięzców JESC (Viki Gabor) i ESC (Maneskin), z kolei na sierpień planowane są Olsztyn Green Festival, w którym wystąpi m.in. Margaret czy Carpathia Festival z Kasią Moś, Anną Cyzon czy Alekssem Silvers. Wszystkie wydarzenia odbędą się z udziałem widzów na żywo.
Źródło: Wikipedia, Eurovoix, ESCxtra, Wiwibloggs, Polsat, TVP, inf. własne, fot.: @miro.smajda
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 