Autor artykułu: Maciej Sychowiec – członek OGAE Polska i redakcji portalu Eurowizja.org. W ramach konkursu zainteresowany głównie krajami nordyckimi i Włochami oraz polityczno-społecznym znaczeniem Eurowizji.
Uuden Musiikin Kilpailu (UMK) w ostatnich latach stały się prawdziwą instytucją w Finlandii, która wykracza poza znaczenie typowych preselekcji do Eurowizji. W 2024 roku widowisko odbędzie się w Nokia Areena w Tampere, a samo miasto ma ambicje być drugim najważniejszym miastem eurowizyjnym w nadchodzącym sezonie po Malmö i tym samym reklamuje się jako „Eurovision Wannabe Host City”. Natomiast, podczas wieczornej konferencji, 10 stycznia poznamy uczestników UMK.
Przewodniczący komisji selekcyjnej do UMK – Tapio Hakanen (radio YleX) wyjawił do tej pory tylko ogólne opisy siedmiu finalistów. Jak co roku, rodzi to pole do spekulacji, które bywają mniej lub bardziej trafne. W ostatnich dwóch latach znaczna część stawki była rozpoznana przed ujawnieniem nazwisk. Warto przyjrzeć się tropom, które mogą prowadzić do potencjalnych uczestników przyszłorocznego UMK.
Utalentowany debiutant z piosenką taneczną w stylu lat 90.
Debiutanci zazwyczaj są dość problematyczni do uchwycenia. Zeszłoroczna debiutantka Keira pochodziła z programu „The Voice of Finland”. Ten trop prowadzi do tegorocznych finalistów. Najczęściej wskazuje się na 19-letniego Timmy’ego Tattariego. Początkujący piosenkarz podpisał kontrakt z Capitol Records (oddziałem fińskiego Universala), który ma spore doświadczenia w UMK, także przed 2020 rokiem, gdy doszło do zasadniczych zmian w formacie. Argumentem przeciwko niemu jest fakt, że w The Voice nie dał się za bardzo poznać z perspektywy szybkich piosenek. Innym nazwiskiem jest Olga Heikkala – influencerka i aktorka. Widzom w Finlandii jest prawdopodobnie najbardziej znana z opery mydlanej – „Salatut elämät (Sekretne Życia)”, ale za sobą uczestnictwo w telewizyjnym konkursie wokalnym dla dzieci – „KIDSing” ponad dekadę temu. W ostatnim czasie zapowiadała rozpoczęcie swojej drogi muzycznej, a jej media społecznościowe zaczął śledzić Tapio Hakanen.
Power-ballada wykonywana przez prawdziwy talent wokalny
Jak przystało na ostatnie lata w UMK, należy się spodziewać przynajmniej jednej ballady. W ostatnich latach były to raczej dość intymne propozycje (Olivera, Lxandra), jednak nie jest to reguła. Na podstawie mediów społecznościowych oraz wzmożonej aktywności na wydarzeniach branży muzycznej spekuluje się, że ta kategoria przypadnie Sarze Siipoli. W 2020 roku znalazła się na liście najbardziej obiecujących debiutantów radia YleX. Ma na koncie jedną płytę. Byłby to dość typowy przypadek udziału w UMK, kiedy wykonawca jest dość kojarzony przez publiczność, ale bez dotychczasowego większego przełomu. Tak było wcześniej z Bess, Eriką Vikman czy Iltą.
Prawdopodobnie najlepsza piosenka w karierze faworyta muzyki indie
Ta kategoria jest najtrudniejsza do odgadnięcia ponieważ dla kilku nazwisk można znaleźć różne poszlaki. Wśród wskazywanych wykonawców są Litku Klemetti, Arppa, Maustetytöt, Jesse Markin, Runo czy emma & matilda. Każdy ze wspomnianych wykonawców łączą dobre recenzje krytyków i oddana publiczność. Za poszczególnymi wykonawcami stoją różne przesłanki. Lista jest długa. Litku Klemetti, to zespół, który klimatem przypomina piosenki z Eurowizji z lat 70. Zgłaszali się do UMK 2023. Arppa, emma & matilda, Runo są artystami, którzy bardzo są promowani przez YleX. Ten pierwszy pojawił się również podczas afterparty na balu u prezydenta podczas Święta Niepodległości. To wydarzenie jest wskaźnikiem kogo YLE będzie chciała przedstawiać na swoich antenach w najbliższym roku. Natomiast Runo posiada dużo powiązań w mediach społecznościowych z teamem odpowiadającym za UMK (m.in. Tapio Hakanen, Reija Wäre – główna choreografka, czy asystent producenta z ramienia YLE – Matti Myllyaho). Maustetytöt to duet, który przeżywa duże zainteresowanie w związku z popularnością fińskiego kandydata do Oskara – filmu Opadające liście. Natomiast Jesse Markin to jeden z ulubieńców krytyków, który w przeciwieństwie do pozostałych nazwisk, nie osiągnął aż takiego wysokiego statusu. Wynika to z tego, że jego piosenki są po angielsku. Markin, którego twórczość jest na granicach soulu, elektroniki i alternatywy w 2019 roku otrzymał nagrodę krytyków fińskiego przemysłu muzycznego – EMMA.
Piorunujący rockowy przebój wykonywany przez grupę koncertującą na świecie
Mimo szumnej zapowiedzi, ta zapowiedź odnosi się do powrotu na UMK. A chodzi o zespół Cyan Kicks, który zajął drugie miejsce w 2022 roku z piosenką „Hurricane”. Ostatnie dwa lata obfitowały w koncerty poza granicami kraju, m.in. w Stanach Zjednoczonych. Formacja była też supportem zespołu Smash Into Pieces (Melodifestivalen 2023 & 2024) podczas ich europejskiej trasy. Ich ostatni album jest nominowany do nagrody EMMA w kategorii najlepsza rockowa płyta. Znakiem rozpoznawczym zespołu są zwierzęce maski. Podczas nagrywania przyszłorocznych wideoklipów, jeden z członków produkcji wrzucił je na swoje media społecznościowe (jednak inny model niż ten z 2022 roku), co zaogniło spekulacje.
Intensywna propozycja od jednego z najbardziej streamowanych artystów w kraju
W tej kategorii czeka nas kolejne nawiązanie do UMK 2022. Najczęściej wskazywanym wykonawcą w tej kategorii jest raper Sexmane, czyli Max Sene. Brat uczestnika UMK – Isaaca Sene, który uczestniczył z piosenką Kuuma jäbä. O jego uczestnictwie w UMK wskazuje wiele powiązań w mediach społecznościowych, koneksje z YleX i bardzo podobną strategię promocyjną do zespołu KUUMAA. Podobnie jak tegoroczni uczestnicy UMK, Sexmane jest nominowany w kilku kategoriach nagrody EMMA oraz planuje dużą trasę koncertową latem (w tym udział w największych festiwalach w kraju). Od 2019 roku wydał 3 albumy a miesięcznie ma prawie pół miliona słuchaczy na platformie Spotify. Podobnie jak jego brat, wykonuje piosenki w dialekcie sawońskim.
Zaskakujący duet dwóch znanych wykonawców z poważnym refrenem
Według Mari Pudas, a także źródeł z fińskiej platformy społecznościowej Jodel, jedną ze składowych duetu będzie Mikael Gabriel – wykonawca, który zaczynał od hip-hopu, ale jego muzyka w ostatnich latach skręciła w stronę popu. Od czasu debiutu w 2009 roku wydał 8 albumów, zdobywa kilku nagród EMMA. Uczestniczył też w wielu programach rozrywkowych tj. był jurorem w fińskiej edycji programu X Factor. W 2020 roku był gościem finału UMK. To w jednej z jego piosenek zadebiutowała Bess (UMK 2022). Mikael Gabriel pochodzi z fińsko-estońskiej rodziny i to pewnie było inspiracją do kolaboracji z popularnym estońskim raperem nublu. Ich współpraca okazała się wielkim sukcesem w obu krajach. Nie jest wykluczone, że nublu może być drugą składową duetu. Inny potencjalnym uczestnikiem może być Pete Parkkonen – rockowy i funkowy wokalistka, który zaczynał w „Idolu” ponad 15 lat temu. Estetycznie często porównywany do Lenny’ego Kravitza. Mimo, że jest znany w świecie show biznesu i jego utwory spotykają się ze sporą sympatią w stacjach radiowych i platformach streamingowych, to wciąż czeka na wejście do pierwszej ligi w kraju. Ostatnią spekulowaną opcją jest duet wyżej wskazanego Sexmane i Sary Siipoli.
Bezkompromisowy hit klubowy wykonany przez powracającego znanego artystę
Nie wiemy czy chodzi o powrót na UMK czy powrót na scenę. Najczęściej w dyskusjach pojawiają się trzy artystki: Jenni Vartiainen (fot.), Anna Abreu oraz Sini Sabotage (kolejność od najmniej prawdopodobnej).
Vartiainen to jedna z najpopularniejszych wokalistek w Finlandii. Do tej pory sprzedała ponad 300 tysięcy płyt. Wokalistka wraca po 5-letniej przerwie, kiedy urodziła dwójkę dzieci oraz mieszkała w Nowym Jorku. Artystka zarówno ogłosiła letnią trasę, pojawiła się na prezydenckim balu oraz nawiązała współpracę z radiem YleX. W ramach tej współpracy na nowo został nagrany w wersji klubowej jej pierwszy solowy singiel wokalistki („Ihmisten edessä„) . Vartiainen ma powiązania z UMK i Eurowizją. W 2017 roku była gościem specjalnym UMK i w podawała fińskie punkty podczas kijowskiego finału.
Anna Abreu to popularna wokalistka wywodząca się z Idola. Od 2007 roku wydała 7 płyt. Od 2016 roku wykonuje muzykę wyłącznie po fińsku. Wokalistka o portugalskich korzeniach w ostatnim czasie zwiastuje nowe otwarcie w jej karierze. Co ciekawe, tak jak The Rasmus (2022) i Robin Packalen (2023), Abreu była gościem specjalnym podczas pierwszego w historii finału UMK w 2012 roku. Jednocześnie, tajemnicą nie jest jej przyjacielska więź z Benjaminem Peltonen, który w tym roku był jednym z finalistów a w 2024 roku będzie jednym z prowadzących widowisko.
Ostatnie nazwisko na liście to raperka Sini Sabotage, która nieoficjalnie zgłosiła piosenkę do UMK w charakterze klubowym. Byłoby to dla raperki przypomnienie o sobie i odświeżenie swojej wizerunku, ponieważ jej największy hit pochodzi z 2013 roku (Levikset repee – Rozrywane Levi’s, pol.).
Autorem artykułu jest Maciej Sychowiec
Źródło: Viisukuppila, Iltalehti, inf. własne, fot.: YleStatic.fi
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 