Po raz pierwszy od 2005 roku telewizja TROS zorganizowała otwarty konkurs na reprezentanta z tradycyjnym finałem narodowym w ramach „Nationaal Songfestival”. Zgłoszenia przyjmowano przez trzy miesiące na różne sposoby – można było wysłać tylko sam tekst, tylko muzykę lub jedynie wykonawcę albo wszystko naraz, a do udziału zapraszano zarówno znanych jak i nieznanych twórców. Aplikacje wrzucano do specjalnej skrzynki zainstalowanej w siedzibie stacji, a dodatkowo zgłaszający mogli wypowiedzieć się do kamery i mówić, dlaczego wysyłają swoją aplikację. Ostatecznie zebrano 491 utworów, a na początku stycznia podano sześciu finalistów. Finał odbył się 26 lutego – w pierwszej części kandydaci rywalizowali w duelach, a trzech najlepszych trafiło do superfinału. Decydowali jurorzy i telewidzowie, a dodatkowo rolę konsultacyjną sprawowało specjalne jury złożone ze 100 zagranicznych osób. Show wyprodukował John de Mol (twórca formatów takich jak „Big Brother”), a prowadzącym był Jan Smit. Konkurs śledziło ponad 2,3 mln Holendrów, co sprawiło, że był to najchętniej oglądany finał narodowy w ostatnich latach.
W pierwszym duelu Pearl Jozefzoon pokonała Tima Douwsmę stosunkiem punktów 69,9:31.1. W drugim Joan Franka wyeliminowała Raffaelę Paton i utwór „Chocolatte” zdobywając 53,7% głosów. W trzecim wygrał Ivan Peroti, a przegrała z nim Kim de Boer (51,6 do 48,4). W superfinale Joan Franka i „You and me” uzbierała jedynie 11 punktów od jury (trzecie i ostatnie miejsce), ale też 26,1 od widzów (1. miejsce) co dało jej wygraną z 37,1 punktów. Drugie miejsce miała Pearl Jozefzoon za „We can overcome”, a trzecie faworyt jury – Ivan Peroti z „Take me as I am”, którego pogrążyło niewielkie poparcie od widzów. Komisja międzynarodowa nie popierała wyboru utworu „You and me” na Eurowizję.
Joany Franka Johanna Ayten Hazebroek urodziła się w 1990 roku w Rotterdamie, jej ojciec był Turkiem, a matka jest Holenderką. Wokalistka zdobyła popularność za sprawą udziału w pierwszej edycji lokalnego show „The Voice”. Podczas castingu odwróciło się jedynie dwóch jurorów, a Joan trafiła do ekipy Roela van Velzena. Odpadła w czwartym odcinku na żywo. W tej samej edycji programu startowały też Raffaela Paton i Pearl Jozefzoon. Po wygranej w preselekcjach jej utwór stał się przebojem w kraju, ale występ sceniczny i indiański strój wywołał spore kontrowersje wśród przedstawicieli rdzennych mieszkańców Ameryki i ich holenderskich reprezentantów, którzy domagali się, by nie występowała w takim stroju na Eurowizji. Po konkursie popadła w konflikt ze swoją wytwórnią płytową, przez co zerwała kontrakt i zapłaciła karę. W 2013 roku grała na ulicach Paryża, a w połowie 2014 roku wydała nowy utwór „Nigel”. Od 2015 występuje ze swoim zespołem Luba the Baroness. Łącznie wydała cztery single, z czego tylko eurowizyjny był wysoko notowany. Joan nie tylko śpiewa i komponuje, ale też gra na gitarze.
Piosenkę „You and me” stworzyła razem z Jessicą Hogenboom, którą poznała po „The Voice”. Utwór dotarł do 1. miejsca listy „Single Top 100” i 7. pozycji w „Dutch Top 40”. Przed Eurowizją 2012 Holandia trafiła do koszyka z Belgią, Cyprem, Grecją, Turcją oraz wycofaną później Armenią. Wylosowano jej II półfinał i trzecią pozycję startową, pomiędzy Macedonią a Maltą, które awansowały do finału. Pomimo kontrowersji Joan wystąpiła w indiańskim stroju, który miał odpowiadać charakterowi piosenki i był związany z tekstem utworu. Chociaż w preselekcjach zaśpiewała w towarzystwie ekipy tanecznej z tamburynami, bębnami i ukulele, na Eurowizji zamieniła ten skład na czterech mężczyzn grających na gitarze, skrzypcach, akordeonie i banjo. Wspierała ją jedna chórzystka. Zdobyła 35 punktów i 15. miejsce w półfinale z 18 krajami. Tyle samo punktów miała Białoruś, a słabiej wypadły tylko Słowenia i Słowacja. 1 punkt więcej od Holandii miała Gruzja.
Gdyby o wynikach półfinału decydowali jedynie widzowie, Holandia awansowałaby do finału z 10. miejsca, kosztem Malty. W televotingu miała 51 punktów, 12 więcej od Malty. Szanse na awans pogrzebali jurorzy, którzy przyznali jej tylko 31 punktów i 16. miejsce – 9 więcej miała Słowacja, a słabiej wypadły tylko Bułgaria z Norwegią. Łącznie Joan otrzymała 8 punktów z Niemiec, po 7 z Turcji i Estonii, 4 z Wielkiej Brytanii, po 3 z Norwegii i Litwy, 2 ze Słowenii i 1 ze Szwecji. Holandia 12 punktów przekazała zwycięskiej Szwecji, 10 Serbii, a 8 Estonii. W top10 głosowania nie znalazły się Macedonia i Ukraina, ale były za to Białoruś i Portugalia, które nie zdobyły awansu. W finale Holendrzy znów najbardziej docenili Szwecję, 10 dostała Serbia, a 8 Turcja. Punkty podała Viviënne van den Assem, a konkurs komentowali dla TROS Jan Smit i Daniel Dekker.
Po konkursie Joan Franka zajęła 4. miejsce w głosowaniu Barbara Dex Award zdobywając 163 punkty. Jej eurowizyjny rezultat był ósmą z rzędu eliminacją Holandii na etapie półfinałowym, co zdecydowanie stawiało ten kraj na pozycji niechlubnego rekordzisty. Zła passa przełamana będzie już w 2013 roku…
Źródło zdjęcia: Popronde
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 