Historia Szwajcarii na Eurowizji • 1988 (część 1) • Celine Dion z Quebecu do Dublina

33. start Szwajcarii na Eurowizji poprzedzono preselekcjami, które zorganizowano 6 lutego w mieście Morges, nad brzegiem Jeziora Genewskiego. Konkurs odbył się w Theatre de Beausorbet, a gospodarzem był francuskojęzyczny komentator eurowizyjny Serge Moisson. Wystartowało dziewięciu wykonawców, dwa utwory zaprezentowano po niemiecku, trzy po francusku, dwa po włosku, jeden w języku romansz (retoromański) i jeden w gwarze szwajcarskiej języka niemieckiego. To pierwsze preselekcje Szwajcarii z tak dużą różnorodnością językową. Format konkursu się nie zmienił – decydowali jurorzy regionalni (każdy ośrodek głosował osobno), dziennikarze oraz eksperci. Po raz kolejny wystartowała chórzystka eurowizyjna z 1984 roku – Manuela Felice, jednak zajęła ostatnie, dziewiąte miejsce. Na pozycji 7. był Hertz z „Muet” w gwarze szwajcarskiej. Miejsce trzecie przypadło Renato Mascetti’emu, a druga była grupa Furbaz z piosenką w języku retoromańskim „Sentiments”. Wygrała kanadyjska wokalistka Celine Dion z utworem „Ne partez pas sans moi” po francusku. Zdobyła 44 punkty i 7 punktów przewagi nad Furbaz.

Celine przed Eurowizją

Celine Dion urodziła się 30 marca 1968 roku jako Celine Marie Claudette Dion. Na świat przyszła w mieście Charlemagne w prowincji Quebec, co oznacza, że jest pierwszą wokalistką kanadyjską 🇨🇦 reprezentującą Szwajcarię na Eurowizji. Swój pierwszy wokalny występ na żywo zaliczyła w wieku pięciu lat, na ślubie brata, a później wraz z rodzeństwem śpiewała w małym piano barze swoich rodziców. Gdy miała 12 lat wraz z matką i bratem napisała swój pierwszy utwór „Ce n’etait qu’un reve” i została zauważona przez menadżera Rene Angelil (później został on jej mężem), który stwierdził, że zrobi z niej gwiazdę. W 1981 z własnych środków sfinansował nagranie pierwszego singla Celine pt. „La voic du bon Dieu”, który stał się lokalnym przebojem w Quebecu. Za sprawą rosnącej popularności Celine została wybrana na reprezentantkę podczas Yamaha World Popular Song Festival 1982 w Tokio 🇯🇵, gdzie wygrała. W 1983 została pierwszą Kanadyjką, która zdobyła złotą płytę we Francji 🇫🇷 za singiel „D’amour ou d’amitie”, wygrała też kilka prestiżowych nagród Felix. Przed Eurowizją miała już osiem francuskojęzycznych albumów na koncie, a także trzy trasy koncertowe. Chociaż była już popularna w Quebecu i Francji, dla Szwajcarów i pozostałej części Europy nie była znana. To jednak ze strony szwajcarskiej telewizji wyszło zaproszenie do udziału w preselekcjach narodowych. Wystartowała tam jako ostatnia, a wpadka z tekstem (którego zapomniała) nie przeszkodziła jej w wygranej.

Sukces czy porażka komercyjna?

Piosenka „Ne partez pas sans moi” napisana została przez turecko-szwajcarskiego kompozytora Attilę Sereftuga i Nellę Martinetti. Duet odpowiadał wcześniej za utwór Szwajcarii na ESC 1986 („Pas pour moi”), a Nella dodatkowo napisała też tekst do utworów z 1981 i 1983 roku. Co ciekawe, Celine nagrała również niemiecką wersję pt. „Hand in Hand”. Podczas Eurowizji śpiewała po francusku, ale nieznacznie zmieniła tekst, omijając czy zamieniając niektóre słowa. Singiel z eurowizyjnym utworem wydano 2 maja 1988 w paru krajach Europy. W Belgii 🇧🇪 stał się numerem 1 Hit Parade, a notowany był też we Francji 🇫🇷, Holandii 🇳🇱, Quebecu 🇨🇦 i Szwajcarii (tam zajął 11. miejsce w Hitparade). Na singlu znalazła się też instrumentalna wersja. Piosenka trafiła na składankę „The Best of Celine Dion” wydaną w Europie w 1988 roku oraz na francuskojęzyczny album „Incognito”. Pojawiła się też ponownie na płycie „On ne change pas” wydanej w 2005 roku. Singiel sprzedał się w 200 tys. egzemplarzy w całej Europie, a by to osiągnąć potrzebował jedynie trzech dni. Co ciekawe, łączna sprzedaż w 300 tys. egzemplarzy stawia tę piosenkę w gronie najmniej popularnych na rynku zwycięskich utworów eurowizyjnych, chociaż do tej pory „Ne partez pas sans moi” uznawane jest za jedną z najbardziej znanych piosenek w historii konkursu. Warto wspomnieć, że piosenka Celine była pierwszym zwycięskim utworem Eurowizji, który nie był wydany na singlu w Wielkiej Brytanii 🇬🇧 i Irlandii 🇮🇪. Nie był też samodzielnym singlem w Kanadzie – do Quebecu dotarł jako drugi utwór na singlu do „D’abord, c’est quoi l’amour”.

Celine jak koń na wyścigach

Piosenka Szwajcarii była jednym z faworytów Eurowizji 1988 w Dublinie 🇮🇪, do wygranej typowali ją też bukmacherzy. W wywiadzie z 2013 roku Celine wspomniała, że jej mąż (wspomniany wcześniej Rene Angelil) postawił na nią dużą kwotę, przez co „czuła się jak koń” startujący w wyścigach. W wywiadach przed konkursem powtarzała, że Eurowizja jest fantastyczna i porównała ją do wielkiej rodziny, w której panuje bliskość i poczucie wspólnoty oraz wzajemne wsparcie. Eurowizja odbyła się 30 kwietnia w Dublinie. Szwajcaria wystartowała jako dziewiąta w kolejności na 21 państw. Poza Celine Dion po francusku śpiewali też reprezentanci Belgii 🇧🇪, Luksemburga 🇱🇺 i Francji 🇫🇷. Dyrygentem podczas występu Celine był kompozytor jej utworu – Atilla Sereftug. Konkurs komentowali dla telewizji szwajcarskich Bernard Thunheer, Serge Moisson oraz Ezio Guidi, a punktację jak zwykle prezentował Michel Stocker.