Festival da Cancao w 1993 roku zachował format z ubiegłej edycji, chociaż doszło do lekkich modyfikacji. Zorganizowano pięć półfinałów dla piosenek z otwartego konkursu, na który nadesłano ponad 500 utworów. Specjalna komisja wyłoniła 20 najlepszych i podzieliła na pięć grup po 4 utwory. Półfinały odbyły się w ramach programu „Sons do Sol”, a prowadził je Julio Isidoro. O wynikach decydowali jurorzy, a w skład komisji weszli m.in. Carlos Mendes, Dulce Pontes, Fernando Tordo czy Rita Guerra. Spośród wszystkich pięciu półfinałów wyłoniono 8 najlepszych utworów, przy czym zakwalifikowano wszystkich z pierwszej grupy, trzy piosenki z drugiej grupy oraz jedną z trzeciej. Z czwartego i piątego półfinału nie awansował nikt. Najwięcej punktów zdobył Paulo Brissos za utwór „No dia seguinte” – 45 głosów.
https://www.youtube.com/watch?v=a5k9UH7awsQ
W tym roku nie było zaproszonych kompozytorów i w finale rywalizowały tylko piosenki z półfinałów. Półfinały odbyły się pomiędzy 3 a 31 stycznia, a finał 11 marca – prowadzili go Margarida Mercês de Melo i António Sala. Zwycięzca półfinału przepadł w głosowaniu jury regionalnego i zajął jedynie 6. miejsce. 167 punktów zdobyła Anabela z „A cidade” Pedra Abrantesa, Marco Quelhasa i Paulo da Costy. Drugie miejsce miał były reprezentant Portugalii – Jose Cid wchodzący w skład formacji Cid, Braganca e Ca. Lda. Zdobył 139 punktów. Na trzecim znalazła się Isabel Campelo ze 127 punktami. Anabela w półfinale otrzymała 42 punkty, co dało jej trzecie miejsce.
Anabela Braz Pires urodziła się w 1976 roku w Cova da Piedade. Jest nie tylko wokalistką ale i aktorką teatralną. W wieku 12 lat wygrała festiwal Grande Noite do Fado, a w tym samym roku reprezentowała swój kraj podczas UNICEF Song Festival zajmując 2. miejsce. W 1991 roku ponownie śpiewała dla swojego kraju, ale tym razem podczas Sopot International Song Contest. Zajęła 10. miejsce wśród 23 wykonawców. Debiutancki album wydała w 1991 roku, najnowszy w 2010. Eurowizyjna piosenka „A cidade (até ser dia)” doczekała się angielskiej wersji pt. „Nightfall in the city”.
https://www.youtube.com/watch?v=iF1tlzwODJM
Portugalia podczas Eurowizji 1993 wystartowała jako 10., pomiędzy Austrią a Francją. Uzbierała 60 punktów co dało jej miejsce dziesiąte! Czterech punktów zabrakło by zremisować z Kateriną Garbi z Grecji, ale Portugalia o 2 punkty przegoniła Hiszpanię. W finale konkursu startowało aż 25 państw. Anabela dostała aż dwie dwunastki – od Holandii i Hiszpanii. 8 dała Francja, po 5 Austria z Norwegią, 4 z Luksemburga, 3 z Cypru, po 2 z Grecji, Islandii, Szwecji i Finlandii oraz po 1 od Niemiec, Danii i Wielkiej Brytanii. Portugalska dwunastka trafiła do Francji, 10 do Włoch, a 8 do Norwegii. Zwycięska Irlandia dostała 6 punktów, a Hiszpania znów nic. Margarida Mercês de Mello podawała punkty, Isabel Bahia komentowała dla RTP1, a w skład portugalskiego jury wszedł m.in. Jorge do Carmo.
Portugalia po raz drugi w historii zajęła 10. miejsce – wcześniej udało się to w 1973 roku. Anabela jest dopiero siódmą reprezentantką kraju, która zdołała zająć miejsce w top10! A za rok będzie jeszcze lepiej! I po raz pierwszy Portugalia spotka się na eurowizyjnej scenie z Polską!
Zamknęliśmy trzecią dekadę portugalskich startów, w związku z tym pora poznać zwycięzcę głosowania w II dekadzie i ruszyć z nowym plebiscytem! Najlepszą piosenką Portugalii drugiej dekady okazał się „Playback” Carlosa Paiao z 1981 roku – zdobył 33% głosów. Drugie miejsce otrzymała Manuela Bravo za piosenkę z 1979 roku (29%), a trzecie Doce za utwór z 1982 roku (10%).
Przed nami kolejne głosowanie!
„Silêncio e tanta gente” (wyk. M. Guinot) 1984
 „Penso em ti, eu sei” (wyk. A. Ferreira) 1985 
„Não sejas mau para mim” (wyk. Dora) 1986
„Neste barco à vela” (wyk. Nevada) 1987
 „Voltarei” (wyk. Dora) 1988 |
 „Conquistador” (wyk. Da Vinci) 1989 
„Há sempre alguém” (wyk. Nucha) 1990
„Lusitana paixão” (wyk. Dulce Pontes) 1991
 „Amor d’água fresca” (wyk. Dina) 1992 
„A cidade (até ser dia)” (wyk. Anabela) 1993
|
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 