W 2013 roku telewizja włoska RAI znów ogłosiła, że reprezentanta kraju wybierze spośród uczestników Sanremo – wyboru dokonać miała specjalna komisja oglądając występy z finałowej nocy festiwalu. Sanremo zorganizowano w dniach 12-16 lutego, a gospodarzami byli Fabio Fazio i Luciana Littizzetto. W kategorii „Campioni” rywalizowali m.in. debiutująca podczas festiwalu Annalisa, Max Gazze, Moda, Raphael Gulazzi czy Marco Mengoni. W finale triumfował ten ostatni, z utworem „L’essenziale” zdobywając najlepszy wynik w televotingu (44,18% na trzech superfinalistów) oraz drugie miejsce w głosowaniu jury (remis z Modą – po 28,33%). Łącznie dało mu to wynik 36,25% i wygraną. Drugie miejsce miała grupa Elio e le Storie Tese, a trzecie Moda. Co ciekawe, wykonawcy w pierwszych dwóch seratach prezentowali po dwie piosenki, a widzowie i dziennikarze decydowali która jest lepsza. Marco za „L’essenziale” dostał 52,17% głosów, a za „Bellissimo” 47,84% przy czym prasa wolała ten drugi utwór. Wokalista wygrał trzecią seratę z wynikiem 25,28% głosów, a czwartej nocy zaśpiewał „Ciao amore, ciao” z Nessuno. W pierwszej rundzie finału wygrał z 14,75% głosów. Konkurs we Włoszech zebrał ponad 11-milionową publiczność, a transmitowany był też w Albanii, Bośni, Rumunii, Rosji i Szwajcarii. „L’essenziale” było jedyną propozycją, która zajęła 1. miejsce w oficjalnym notowaniu włoskich utworów, a singiel pokrył się czterokrotną platyną. Równie wielkim sukcesem był album Marco „Pronto a correre”, który tę piosenkę zawierał – trzykrotna platyna. Marco był czwartym wokalistą wywodzącym się z talent-show, który wygrał Sanremo. To właśnie jego komisja wskazała jako reprezentanta na Eurowizję, a on sam przyjął taką ofertę. Do Malmo pojechał ze zwycięskim utworem festiwalu.
Z „X Factora” przez Sanremo na Eurowizję
Urodził się 25 grudnia 1988 w Viterbo. Zadebiutował w 2009 roku piosenką „Dove si vola”, która zajęła czołowe miejsce w internetowych notowaniach. W 2010 pojawił się podczas Sanremo z „Credimi ancora” zajmując wysokie, 3. miejsce. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie popularność jaką zdobył podczas trzeciej edycji „X Factora” realizowanej w 2009 roku. 2 grudnia ogłoszono go zwycięzcą – w nagrodę dostał kontrakt płytowy o wartości 300 tys. euro oraz automatyczny start w Sanremo. W 2010 wygrał prestiżowe nagrody muzyczne takie jak TRL, MTV czy Wind. Samą nagrodę MTV w kategorii „Best Italian Act” dostał trzykrotnie – w 2010, 2013 i 2015 roku. Zanim trafił na Eurowizję odbył trzy duże trasy koncertowe. Co ciekawe, po tym, jak wygrał Sanremo i otrzymał prawo do reprezentowania Włoch, pojechał do Hiszpanii, gdzie zasiadł w jury wybierającym eurowizyjny utwór dla El Sueno de Morfeo. Balladę „L’essenziale” napisał z Roberto Casalino i Francesco De Benedettis. Piosenka odniosła we Włoszech komercyjny sukces, notowała najwyższe miejsca na listach przebojów. Powstała też hiszpańska wersja, która w lutym 2014 roku dotarła do top20 listy FIMI. Co ważne, pierwotnie Mengoni nie był zachwycony utworem, a piosenka doczekała się w związku z tym wielu zmian. Gdy podczas Sanremo ogłoszono, że to Marco pojedzie na Eurowizję, nie wskazano dla niego piosenki. Decyzję na ten temat miał podjąć sam wokalista i dopiero w marcu oficjalnie powiedziano, że będzie to właśnie „L’essenziale”. Po raz pierwszy od 1997 roku zwycięski utwór Sanremo trafił w ten sposób na Eurowizję. Na potrzeby konkursu utwór został skrócony, pozbawiając go części instrumentalnej i fragmentu ostatniego refrenu. Po konkursie piosenka notowana była w Austrii, Belgii, Niemczech, Holandii, Hiszpanii i Szwajcarii.
Włosi na siódmym miejscu
Po raz kolejny Włochy jechały na Eurowizję jako faworyt konkursu. Piosenka Marco zajęła 5. miejsce w głosowaniu OGAE, przegrywając z Danią, San Marino, Norwegią i Niemcami. U bukmacherów na chwilę przed finałem Włochy były piąte – lepsze notowania miały Dania, Norwegia, Rosja i Azerbejdżan. Włosi mieli obowiązek transmisji pierwszego półfinału gdzie 12 punktów dali Ukrainie. 10 miała Litwa, a 8 Mołdawia. W swoim top10 nie mieli dwóch finalistów – Irlandii i Belgii, a punkty dali Austrii i Serbii, które się nie zakwalifikowały. W finale Marco zaśpiewał jako 23., czyli w ścisłym gronie faworytów. Zdobył 126 punktów co dało mu 7. miejsce – 6 punktów więcej niż Malta ale aż 26 mniej od Grecji. Albania, Hiszpania oraz Szwajcaria przyznały mu 12 punktów, 10 dały Austria, Francja i Macedonia, a 8 Malta, Słowenia i Chorwacja. San Marino dało tylko 4 punkty. Włoscy widzowie i jurorzy 12 punktów przekazali na konto zwycięskiej Danii, 10 dostała Malta, a 8 Norwegia. Wyniki głosowania przedstawiła Federica Gentile, a konkurs znów był transmitowany w okrojonej wersji. Pierwszy półfinał na Rai 5 (komentatorką była właśnie Federica), a finał na Rai 2 (komentowali Filippo Solibello, Marco Ardemagni i Natascha Lusenti). Siódme miejsce znów było tym nieco niższym niż oczekiwane, zwłaszcza, że Italię typowano do czołowej piątki. Kraj w swojej historii już po raz czwarty wywalczył taką lokatę na Eurowizji.
Wielka kariera trwa dalej
Przed Eurowizją Marco wydał drugi album, który stał się hitem w kraju, a kolejne sukcesy przychodziły bardzo szybko – kolejne nagrody, wyróżnienia i wzrost popularności. Do tej pory wokalista ma na koncie pięć albumów oraz cztery płyty koncertowe. Wszystkie płyty, jeśli były notowane, docierały do 1. miejsca list sprzedaży. Spośród tych najwyżej ocenianych singli po Eurowizji było m.in. „Guerriero”, „Ti ho voluto bene veramente” czy „Venere e Marte” z 2021 roku. Aż 18 singli wokalisty zdobyło status platynowej płyty, z czego jeden aż sześciokrotnej! Tak samo jak o jego muzyce mówi się też o życiu prywatnym – media co jakiś czas poruszają temat jego orientacji seksualnej zastanawiając się czy Marco jest homoseksualistą. On sam niewiele mówi o swojej strefie prywatnej – podkreśla jednak, że może pokochać zarówno kobietę jak i mężczyznę. W 2016 roku Marco po raz pierwszy odwiedził Polskę – koncert odbył się w grudniu w warszawskiej „Stodole”. Kolejnym solistą płci męskiej który reprezentować będzie Włochy na Eurowizji jest Francesco Gabbani.
Fot.: Marco Mengoni
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 