W 1987 roku Włochy powrócił do Eurowizji wraz z Grecją. Jak zwykle dokonano wyboru wewnętrznego, po raz kolejny jednak stawiając na duet – pierwszy raz w historii włoskich startów był to duet męsko-męski. Do Brukseli pojechali Umberto Tozzi oraz Raffaele Riefoli znany jako Raf. Umberto urodził się w 1952 roku. Debiutancki album wydał w 1976 roku, a kolejne płyty pojawiały się niemal co roku tak, że w momencie, gdy stanął na scenie eurowizyjnej jego dyskografia liczyła osiem albumów. W 1977 odniósł pierwszy wielki sukces dzięki piosence „Ti Amo” z którą wygrał Festivalbar. W 1985 na dwa lata odsunął się nieco na bok muzycznej sceny włoskiej, ale w 1987 powrócił jako debiutant podczas Sanremo z piosenką „Si puo dare di piu”. Wygrał festiwal, a piosenka stała się przebojem nie tylko w kraju, ale w całej Europie, a nawet w Japonii. Raf urodził się w 1959 roku, swoją pierwszą płytę wydał w 1983, a cztery lata później to piosenka jego autorstwa (tekst) wygrała Sanremo, w ten sposób zresztą nawiązana została silna współpraca pomiędzy nim a Umberto. Co ciekawe, to właśnie wspólny utwór eurowizyjny „Gente di mare” był dla Rafa pierwszą piosenką, którą publicznie wykonywał w języku włoskim, bowiem wcześniej wydawał tylko po angielsku.
Wielki hit we Włoszech i 3. miejsce na Eurowizji
„Gente di mare” powstało jako efekt pracy kompozytora Giancarlo Bigazzi’ego oraz reprezentantów – Umberto i Rafa, którzy napisali tekst. Utwór bardzo spodobał się we Włoszech – aż 27 tygodni utrzymywał się na liście przebojów docierając tam do 2. miejsca. Po Eurowizji notowano go także w Szwajcarii, Austrii, Szwecji i Flandrii oraz w Niemczech Zachodnich. Powstało też sporo coverów, nie tylko po włosku, ale też holendersku czy portugalsku. Podczas Eurowizji Włosi otrzymali siódmą pozycję startową, a w głosowaniu wywalczyli 103 punkty i 3. miejsce! Najwyższą notę dostali od Portugalii, Hiszpanii, Niemiec, Irlandii i Jugosławii, 8 dorzuciła Turcja, 7 Szwajcaria, a 6 Austria. Jury telewizji RAI 12 punktów dało zwycięskiej Irlandii, 10 punktów trafiło do Holandii, a 8 do Grecji. Punktację zaprezentowała Mariolina Gannuli, a konkurs transmitowano w RaiDue (komentator Rosanna Vaudetti) oraz w Rai Radio 2 (Antonio De Rovertis). Trzecie miejsce to powrót na podium po wielu latach oczekiwania – ostatni raz taką lokatę Włochy zdobyły w 1975 roku. Po raz trzeci w historii telewizja RAI wywalczyła trzecie miejsce, a czwarty raz zdarzy się to dopiero w 2015 roku. Kolejny włoski męski duet na Eurowizji stworzą dopiero Ermal i Fabrizio w 2018 roku.
Umberto i Raf po Eurowizji
Umberto startował w Sanremo jeszcze trzykrotnie, jednak już nigdy nie osiągnął tam tak wielkiego sukcesu, a podczas ostatniego udziału (2005) nie wszedł do finału. W 2021 wystąpił podczas festiwalu jako gość specjalny, śpiewając swoje największe hity. Łącznie ma na koncie 17 albumów, 4 płyty studyjne, 60 singli czy 12 teledysków. Najnowszym utworem jest „Come una danza” nagrane w 2018 roku, także z Rafem. Sam Raf dopiero w 1988 zadebiutował podczas Sanremo – łącznie uczestniczył cztery razy, a najlepszym wynikiem było 10. miejsce z 1991 roku. Ostatni raz konkurował tam w 2015, jednak nie wszedł do finału. Jego dyskografia jest znacznie bardziej imponująca niż festiwalowe starty – ma 13 płyt, dwa albumy koncertowe, 60 singli czy klipów. Najnowszy utwór to „Liberi” z 2020 roku zaśpiewane razem z Danti’m i Fabio Rovazzi’m. Co ciekawe, jego pseudonim musiał być zmieniony podczas działania na terytorium państw niemieckojęzycznych ze względu na to, że RAF kojarzy się tam z Frakcją Armii Czerwonej. Na niemieckim rynku muzycznym Raf pojawiał się więc jako Raff.
Sanremo, Sopot i Eurowizja dla tancerzy
Wiemy już, że w 1987 roku festiwal Sanremo wygrał Umberto Tozzi, jednak nie zrobił tego sam. Piosenkę „Si puo dare di piu” zaśpiewał razem z Gianni’m Morandi (ESC 1970) i Enrico Riggeri’m. Panowie dostali aż 5,5 mln głosów i pokonali Toto Cutugno (2. miejsce) oraz Al Bano i Rominę Power (3. miejsce). W konkursie startowało wielu uznanych wykonawców, m.in. Dori Ghezzi, Luca Barbarossa, Patty Pravo, Peppino di Capri czy Ricchi e Poveri. Jak zwykle lista gości była imponująca – pojawili się m.in. zespół Europe, Whitney Houston, Simply Red, Erasure, Pet Shop Boys czy Ałła Pugaczowa. Festiwal osiągnął średnio 69% udziału w rynku telewizyjnym we Włoszech. W sierpniu 1987 odbył się Sopot Festival, gdzie Włosi mieli aż dwóch reprezentantów. Francesco Napoli z Neapolu zaśpiewał „Luna tu”, a grupa Italian Sound „Amore mio perdonai”. Francesco zajął 6. miejsce, Italian Sound jedenaste. Punkty do reprezentantów Włoch spływały m.in. od jurorów z Turcji czy Szwajcarii. W 1988 roku włoskich akcentów zabraknie w konkursowej stawce festiwalu. W 1987 odbyła się też druga edycja Eurowizji dla Młodych Tancerzy. Dla Włoch występowała Giulia Menicucci, jednak zdaniem jurorów nie zasłużyła na miejsce na podium. Przewodniczącym komisji był Włoch Paolo Bortoluzzi.
Fot.: Napolike
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 