Pomimo porażki w Wiedniu Szwajcarzy nie zdecydowali się na zmianę formatu preselekcji. „Die Entscheidungsshow” ponownie było owocem współpracy regionalnych nadawców i znów zachęciło do udziału wielu wykonawców zza granicy. Nadawca SRF uruchomił tradycyjną platformę internetową, do której każdy mógł się zgłosić. Przyjmowanie utworów trwało miesiąc, a wśród kandydatów byli m.in. Barbara Berta (Szwajcaria 1997) czy Omar Naber 🇸🇮 (Słowenia 2005 i 2017). Łącznie przyjęto 167 propozycji, z czego aż 18 z Wielkiej Brytanii🇬🇧, 14 z Niemiec 🇩🇪 i jedno z Polski 🇵🇱. Były też pojedyncze kandydatury z USA, Indii, Kanady czy Luksemburga. Internauci i jurorzy mogli oddawać swoje głosy i w ten sposób wybrano 10 uczestników, którzy przeszli do „Expert Check”. W tym gronie byli m.in. Vincent Gross, Maika z Hiszpanii 🇪🇸, Rykka czy Patric Scott (chórzysta Sebaltera z ESC 2014) w duecie z Abdullahem Alhyssainy’em i piosenką po angielsku i arabsku o kryzysie migracyjnym. Nadawca RTS samodzielnie wybrał sześciu kandydatów, a włoskie RSI dorzuciło do rundy półfinałowej trzech swoich reprezentantów. Łącznie w Expert Check uczestniczyło 18 uczestników, przy czym jedna z kandydatek RTS (Stephanie Palazzo) została zdyskwalifikowana i zastąpiona formacją Kaceo. „Expert Check” zorganizowano w grudniu, a jurorzy do finału wpuścili trzech kandydatów z SRF/RTR (Stanley’a Millera, Rykkę i Vincenta Grossa), dwóch z RTS (Kaceo i Bellę C) oraz jednego z RSI (Theo).
Wygrywa Rykka z Kanady
Finał odbył się 13 lutego w Kreuzlingen, a prowadzącym był Sven Epiney. Podobnie jak ostatnio kandydaci śpiewali covery oraz swoje oryginalne piosenki, a wyboru dokonywali widzowie razem z jurorami. Gościem znów była Conchita Wurst 🇦🇹 (ESC 2014), a w skład jury weszli m.in. Melanie Rene (ESC 2015) czy vice-prezydent OGAE Szwajcaria – Peter Ramon Baumann. Wygrała Rykka z piosenką „The Last of Our Kind”. Drugie miejsce miała Bella C z „Another World„, a trzecie Vincent Gross z „Half a Smile„. Ostatnie miejsce przypadło Kaceo. Zwyciężczyni tak naprawdę nazywa się Christina Maria Rieder, urodziła się w 1986 roku w Vancouver w Kanadzie 🇨🇦. W wieku 15 lat zaczęła grać na gitarze, występowała też na lokalnych festiwalach. W 2009 przeprowadziła się do Toronto by nagrać album „Straight Line” ze znanymi kanadyjskimi producentami. Rok później płyta wydana została w Szwajcarii, bo Rykka ma korzenie rodzinne w tym kraju. Wokalistka zaczęła więc podróżować do Szwajcarii i do Niemiec 🇩🇪 gdzie coraz częściej koncertowała, a nawet była nagradzana w różnych plebiscytach muzycznych. W 2012 pojawił się album „Kodiak” i po raz pierwszy Christina przyjęła pseudonim Rykka. W 2013 wydała kolejną płytę, a także wygrała 100 tysięcy dolarów w konkursie „Peak Performance Project”. Jej wygrana w preselekcjach od razu sprawiła, że porównywano ją z Celine Dion, która też reprezentowała Szwajcarię chociaż urodziła się w Kanadzie.
Szwajcarskie przysiady
Piosenka „The Last of Our Kind” była faworytem preselekcji. Oficjalnie wydano ją 8 stycznia, a poza Rykką nad utworem pracowali też Mike James, Jeff Dawson i Warne Livesey. Piosenka o miłości spodobała się fanom, chociaż nie była uznawana za silnego gracza w eurowizyjnej stawce. W ramach promocji Rykka odwiedziła Holandię 🇳🇱, Rosję 🇷🇺 i Łotwę 🇱🇻 oraz Izrael 🇮🇱. Jak podkreślała w wywiadach, mocno wierzyła w utwór i jego przesłanie. W trakcie losowania półfinałów Szwajcarię umieszczono w koszyku bałkańskim i trafiła do 2. półfinału, gdzie Rykka zaśpiewała jako trzecia, zaraz po Michale Szpaku 🇵🇱. Bukmacherzy nie dawali jej żadnych szans na awans, w ich notowaniach była ostatnia. Wokalistka się jednak nie poddawała i wystąpiła na scenie w Sztokholmie w taki sposób, że ją zapamiętano. Poza specyficznym strojem i sporą dawką dymu przedstawiła widzom bardzo osobliwy ruch sceniczny, którzy szybko został przez złośliwych nazwany przysiadami, a z Rykki zrobiono „sportsmenkę”, która nawet na Eurowizji dba o swoją sylwetkę. Poza główną sceną wokalistce towarzyszyły chórzystki Tanja Dankner, Nyssina Swerissen i Brandy Butler. „The last of our kind” nie było jednak sukcesem – Szwajcaria nie weszła do finału i drugi raz z rzędu zajęła ostatnie, tym razem 18. miejsce w grupie. Dostała łącznie 28 punktów, o 6 mniej od przedostatniej Danii 🇩🇰. W ramach nowego systemu głosowania Szwajcaria zgarnęła tylko 3 punkty od widzów (wszystkie z Albanii 🇦🇱) i aż 25 od jury (co dało 14. miejsce, 5 punktów wyżej niż Szpak) – 7 ze Słowenii 🇸🇮 i Gruzji 🇬🇪, 5 z Irlandii 🇮🇪, 2 z Danii 🇩🇰 i po jednym z Izraela 🇮🇱, Australii 🇦🇺, Belgii 🇧🇪 i Niemiec 🇩🇪.
Luca Hanni doceniał Szpaka
Szwajcarscy widzowie 12 punktów dali Serbii 🇷🇸, 10 niezakwalifikowanej Albanii 🇦🇱, a 8 Belgii 🇧🇪. Polska 🇵🇱 dostała 7 punktów. Widzowie w swoim top10 mieli też Irlandię 🇮🇪, Macedonię 🇲🇰 i Danię 🇩🇰, które nie awansowały, a nie przyznali punktów Łotwie 🇱🇻, Izraelowi 🇮🇱, Litwie 🇱🇹 i Gruzji 🇬🇪, które weszły do finału. W głosowaniu jury 12 punktów miała Australia 🇦🇺, 10 Izrael 🇮🇱, a 8 Litwa 🇱🇹. Komisja nisko oceniła Michała Szpaka, dając mu tylko 13. miejsce, czyli bez punktów. W jury był Luca Hanni (ESC 2019), który jako jedyny miał Polskę w top10 – na 7. miejscu. Najsłabiej w typowaniu komisji wypadła Macedonia 🇲🇰. W finale szwajcarska publiczność 12 punktów znów Serbii 🇷🇸, 10 dostała Austria 🇦🇹, a 8 Niemcy 🇩🇪. Polsce 🇵🇱 przypadło 5 punktów, a zwycięskiej Ukrainie 4 🇺🇦. Jury powtórzyło zaś 12 punktów dla Australii 🇦🇺, 10 miała Belgia 🇧🇪, a 8 Izrael 🇮🇱. Ukraina 🇺🇦 dostała 6, Polska 🇵🇱 zero bo, w całościowym głosowaniu komisji Michał Szpak był przedostatni – pokonał tylko Chorwację 🇭🇷. Znów Luca Hanni dał „Color of your life” na wysokie, 13. miejsce. Pozostali członkowie komisji przyznawali Szpakowi 23. lub 24. lokatę. Faworytem Luci Hanni’ego była Bułgaria 🇧🇬, Ukrainę 🇺🇦 miał zaś na niskim, 18. miejscu, a Rosję 🇷🇺 ocenił jeszcze gorzej – na 21. pozycję. Punkty szwajcarskiego jury przedstawił Sebalter, a wśród komentatorów jak zwykle tłum – łącznie osiem osób było zaangażowanych w szwajcarską transmisję Eurowizji 2016 dla trzech różnych stacji. Składanka z utworami Eurowizji 2016 dostała do 2. miejsca na Schweizer Hitparade co było najwyższym wynikiem tej płyty w Europie (podobne miejsce zajęła w Offizielle Top 100 Niemiec).
Rykka wróciła na tarczy. Drugie z rzędu ostatnie miejsce w półfinale dla Szwajcarii, łącznie już czwarty raz na dnie półfinału od 2004, a historycznie dziewiąty raz Szwajcaria była ostatnia w rankingu. Dodatkowo wokalistka zajęła 3. miejsce w plebiscycie na najgorszy strój Eurowizji. Dostała 201 głosów i przegrała tylko z reprezentantkami Chorwacji 🇭🇷 oraz Niemiec 🇩🇪. Po Eurowizji wydała jeszcze dwa single z płyty „Beatitudes”, ostatni to „Youth is wasted” z 2017 roku. Nagrała też piosenkę „The Hardest Part” z norweskim DJ-em Orjanem Nilsenem 🇳🇴. Do tej pory jest ostatnią wokalistką reprezentującą Szwajcarię samodzielnie. To także ostatnia Kanadyjka w roli reprezentantki tego kraju.
źródło: Wikipedia, fot.: @therykka
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 