Preselekcje Szwajcarii do Eurowizji 1966 były pierwszymi, w których każdy uczestnik wykonał tylko jeden utwór! O prawo reprezentowania kraju walczyło sześciu kandydatów, w tym m.in. włoska piosenkarka Anna Identici 🇮🇹, duet Peter & Alex, niemiecka wokalistka Brigitt Petry 🇩🇪 czy Madeleine Pascal, która finał wygrała. Zwycięzcę wybierali jurorzy-eksperci. Madeleine zdobyła pierwsze miejsce za „Ne vois-tu pas”, balladę adresowaną do przyjaciela z dzieciństwa. Piosenkę napisali Pierre Brenner oraz Roland Schweizer i została wydana na singlu wraz z trzema innymi utworami. Płyta trafiła do sprzedaży w wielu krajach, m.in. we Francji 🇫🇷, Hiszpanii 🇪🇸, Portugalii 🇵🇹 czy Kanadzie 🇨🇦. Będzie to już siódma piosenka Szwajcarii wykonana w języku francuskim.
Eurowizja 1966: Krótka kariera Madeleine
Madeleine Pascal urodziła się w 1946 roku w Paryżu 🇫🇷. Ma zarówno obywatelstwo Francji jak i Szwajcarii. Zaczęła od nauki gry na gitarze, a w wieku 13 lat rozpoczęła przygodę ze śpiewaniem. Karierę miała niestety krótką – zadebiutowała w 1965 roku z utworem „La Verite”, a rok później trafiła na Eurowizję. Pomimo dobrego miejsca słuch o niej zaginął i po 1967 przestała wydawać nowe utwory. Zwyciężyła w selekcjach Szwajcarii 5 marca, a miesiąc później odbył się finał Eurowizji 1966 w budynku Villa Louvigny w Luksemburgu 🇱🇺. Szwajcaria występowała jako dwunasta na 18 wykonawców. Łącznie 5 utworów śpiewano po francusku. Dyrygentem podczas występu Madeleine był Jean Roderes, który w tym samym roku pełnił tę funkcję także podczas występów Belgii 🇧🇪 i Luksemburga 🇱🇺. Pascal uzbierała 12 punktów, co dało jej 6. miejsce – dwa punkty więcej miały Irlandia 🇮🇪 i Belgia 🇧🇪, 3 mniej Jugosławia i Hiszpania 🇪🇸. W 1966 roku głosowanie krajów mocno naznaczone było sąsiedzkimi sympatiami – kraje nordyckie głosowały na siebie, Portugalia 🇵🇹 z Hiszpanią 🇪🇸 wymieniły się najwyższymi notami i niemal tak samo zrobiły Szwajcaria z Austrią 🇦🇹. Poza 5 punktami od austriackich sąsiadów Szwajcaria dostała też 3 z Irlandii 🇮🇪 i 1 z Luksemburga 🇱🇺. Jury szwajcarckie dało 5 punktów sąsiadom z Niemiec 🇩🇪, 3 sąsiadom ze zwycięskiej Austrii 🇦🇹 i 1 punkt Szwecji 🇸🇪. Punkty prezentował Alexandre Burger, a konkurs komentowali w Szwajcarii Theodor Haller, Georges Hardy i Giovanni Bertini.
A co ciekawego w Sopocie?
Szwajcaria po raz pierwszy w historii zajęła 6. miejsce, a taka lokata zdarzy się też w 1975 i 1977. Ówcześnie był to piąty najwyższy rezultat tego kraju w historii startów. Ponieważ o Madeleine nic już więcej nie wiemy, sprawdźmy, jak Szwajcaria poradziła sobie w 1966 roku w Sopocie 🇵🇱. Podczas festiwalu kraj reprezentował Jean Charles, o którym ciężko znaleźć w sieci jakieś informacje. W trakcie dnia polskiego zaśpiewał „Nie chodź miły nad Wisłę” jednak nie wszedł do czołowej szóstki. W finale wykonał francuski utwór „Les filles, je veux bien” za które zdobył 50 punktów i 8. miejsce na 25 piosenek. Oczywiście najwyższą notę (12 punktów) dostał od jurora ze swojego kraju, 6 punktów dała zaś Francja 🇫🇷, 5 Monako 🇲🇨, Jugosławia i NRD 🇩🇪, 4 punkty Holandia 🇳🇱, Węgry 🇭🇺, Kanada 🇨🇦 oraz Stany Zjednoczone 🇺🇸, a mniejsze punkty dostał też z Grecji 🇬🇷, Austrii 🇦🇹 i Kuby 🇨🇺. Szwajcaria najwyżej oceniła samą siebie, później Stany Zjednoczone 🇺🇸, Grecję 🇬🇷 i Polskę 🇵🇱.
Źródło: Wikipedia, National Finals, Database, Diggilo Thrush, fot.: CD and LP