Przedostatnia piosenka Eurowizji Junior 2019 opublikowana! Eliana Gomez Blanco, 14-letnia reprezentantka Malty 🇲🇹, zaprezentowała dziś utwór „We Are More”, który zaśpiewa w Gliwicach po angielsku i maltańsku. Maltańska wokalistka i osobowość telewizyjna uczestniczyła w wielu festiwalach muzycznych, w tym dwukrotnie startowała w preselekcjach narodowych do JESC. Poza śpiewaniem uwielbia też czytać, interesuje się stylizacją włosów, ale chciałaby w przyszłości zostać lekarzem, dlatego pilnie się uczy. Piosenkę „We Are More” napisali dla niej Rachel Suter, Jonas Thander, Joe Julian Farrugia oraz Kevin Lee. Thander stał m.in. za eurowizyjnymi piosenkami Litwy 2016, Wielkiej Brytanii 2019 oraz za preselekcyjnymi przebojami z Rumunii, Litwy, Szwecji („My Turn” Johna Lundvika) czy Polski („Delirium” Izabeli Otrębus). Współpracował też z wieloma eurowizyjnymi i preselekcyjnymi gwiazdami takimi jak Pastora Soler, Sergey Lazarev, Donny Montell czy Magnus Carlosson. Co istotne, w utworze znajdziemy najwięcej języka maltańskiego w historii startów tego kraju w JESC. Po raz pierwszy Malta nieśmiało wplotła swój język w utwór z 2010 roku, później zrobiła to jeszcze raz w 2017 – tym razem po maltańsku tytułując cały utwór. Teraz język maltański stanowi bodajże większość, co niezwykle cieszy! Przypomnę, że na dorosłej Eurowizji Malta śpiewała po maltańsku (w całości) dwukrotnie – w latach 1971-1972, zajmując ostatnie miejsca. Później maltański pojawił się tylko raz, we fragmencie utworu „Desire” z 2000 roku.
Druga edycja maltańskiego „X Factora” posłuży znów jako metoda wyboru reprezentanta kraju na dorosłą Eurowizję – potwierdził nadawca maltański PBS. Drugi sezon ruszył 6 października. Programy na żywo rozpoczną się w styczniu, a finał odbędzie się 8 lutego. Skład jurorski nie uległ zmianie – w komisji są Howard Keith Debono (który doprowadził do zwycięstwa Michelę Pacę w I edycji), Ray Marcieca, Alexandra Alden i Ira Losco, dwukrotna reprezentantka kraju na Eurowizji. Prowadzącym znów jest Ben Camille, który pełnił też rolę współgospodarza Eurowizji Junior 2016 na Malcie. Drugi odcinek „X Factor 2 Malta” pokazany będzie jutro, 13 października od 21:00 na TVM1.
Malta to dość specyficzny eurowizyjnie kraj, w ostatnich latach znany z otrzymywania wielkiego wsparcia od jurorów przy nikłej sympatii publiczności. Prześledźmy, jak to wyglądało do tej pory! W 2010 roku Malta startowała w I półfinale i zdaniem jurorów powinna awansować – zajęła w ich rankingu 7. miejsce. Widzowie dali 12. pozycję, ostatecznie kraj został wyeliminowany. Znacznie większy rozrzut widać już rok później – w 2011 roku jurorzy dali Malcie 6. miejsce, a widzowie…18. (przedostatnie) – tak duża różnica spowodowała, że Glen Vella zajął 11. miejsce w grupie. Rok 2013 to 5. miejsce od jurorów i 11. miejsce od widzów w półfinale, co pozwoliło Kurtowi Calleji na awans do finału, gdzie zajął 16. miejsce u jury, ale przedostatnie (25.) u widzów. W 2013 roku wyspiarze wygrywają głosowanie jurorów w półfinale, u widzów są na 7. i awansują. O dziwo – w finale piosenka „Tomorrow” zajmuje identyczne miejsce w obydwu rankingach – pozycję dziewiątą.
Rok 2014 to kolejne tradycyjne rozdanie – grupa Firelight jest 3. u jurorów, ale 12. u widzów w półfinale, co zezwala na udział w finale. Tam zdobywa 6. miejsce w głosowaniu komisji i trzecie od końca (24.) u widzów – ostatecznie zdobywa jedynie 23. miejsce. W Wiedniu piosenka „Warrior” jest według jurorów piątą najlepszą propozycją w grupie, ale widzowie się z tym nie zgadzają, dając 12. miejsce i blokując Malcie awans do finału. W 2016 Malta znów wygrywa półfinał jurorski (jak w 2013), a widzowie dają jej 9. miejsce. Awans jest więc pewny. W finale Ira Losco ma 4. miejsce w typowaniu komisji oraz 21. u widzów – efekt: 12. pozycja w rankingu finałowym. W 2017 roku jurorzy stawiają Maltę nisko, ale jednak wciąż w top10 półfinału – na miejscu ósmym. Awans nie jest jednak możliwy – widzowie nie dają Claudii Faniello żadnych punktów (ostatnie miejsce, gorzej nawet od San Marino). W Lizbonie podobnie – jurorzy przyznają 5. miejsce, widzowie ostatnie – awans przechodzi koło nosa. W tym roku Michela uzbierała 4. pozycję u jurorów i 10. u widzów, co zezwoliło na przejście dalej. W finale komisja przydzieliła 10. miejsce, a widzowie jedynie 22. Jak widzicie, od 2010 roku jurorzy za każdym razem stawiają Maltę w czołowej dziesiątce półfinału i tak naprawdę tylko od widzów zależy czy kraj zdobędzie awans – jeśli publika oceni Maltę bardzo nisko, awans przepada, jeśli zaś ta ocena jest „średnia” wyspa przechodzi dalej. Czy taka sytuacja jest normalna i czy to wsparcie komisji Malcie naprawdę rok w rok się należy?
Podobna sytuacja miała też miejsce na Eurowizji Junior 2014, która była organizowana na Malcie. Wtedy też po raz pierwszy opublikowano oddzielne rankingi jurorów i widzów. W głosowaniu komisji Malta zajęła 3. miejsce, u widzów była siódma. W 2015 roku nie było wątpliwości – Destiny zasłużenie zajęła 1. miejsce w obydwu głosowaniach i wygrała cały konkurs. W 2016 roku nie było televotingu – Malta zajęła 7. miejsce w typowaniu jurorów dorosłych, drugie w komisji dziecięcej i 10. w głosowaniu ekspertów w studiu. Jedyny przypadek, w którym widzowie oceniają Maltę wyżej niż komisja to JESC 2017 – Gianluca wywalczył wtedy wysokie, 2. miejsce w online votingu, chociaż jurorzy przyznali mu niską, 13. lokatę. W 2018 wszystko „wróciło już do normy” – Malta zajęła 2. miejsce u jurorów, a dwunaste w online votingu, więc można śmiało powiedzieć, że i w dziecięcym konkursie jury faworyzuje ten kraj. Czy sprawiedliwie?
Źródło: TVM, PBS, Wikipedia, fot.: @eliana_gomez_blanco
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 