Po sporym niezadowoleniu z wyników Holandii w 1997 telewizja publiczna przywróciła format tradycyjnego finału narodowego. W Nationaal Songfestival 1998 wystartowało ośmiu kandydatów, a reprezentanta wybierali jurorzy-eksperci oraz widzowie w stosunku 50:50. Konkurs odbył się 8 marca w Amsterdamie, a prowadzącymi byli Paul de Leeuw oraz Linda de Mol. Wygrała Edsilia Rombley z piosenką „Hemel en aarde” zdobywając 138 punktów i pozostawiając konkurencję daleko w tyle. Druga była Nurlaila Karim, której piosenka „Alsof je bij me bent” miała już tylko 84 puntky. Trzeci był Frédérique Spigt z piosenką „Mijn hart kan dat niet aan” (70 punktów).
Edsilia Francisca Rombley urodziła się w 1978 roku w Amsterdamie, a jej rodzice pochodzą z Aruby i Antyli Holenderskich. Jej kariera zaczęła się tak naprawdę od … grupy Dignity, którą wraz z Gracią Gorre, Karimą Lemghari i Susan Haps założyła dla żartu. Dziewczyny wydały parę singli i jeden album. W 1996 wokalistka wygrała talent-show „Soundmix”, a rok później zwyciężyła także w europejskiej edycji tego programu. W tym samym roku wydała swój pierwszy singiel. Popularność zdobyta dzięki talent-show pozwoliła jej w 1998 roku wygrać preselekcje i pojechać na Eurowizję, gdzie odniosła sukces. Rok później przekazywała punkty holenderskie w trakcie finału. Po Eurowizji wydała angielskojęzyczny album, niestety nie okazał się hitem. Kariera odżyła dopiero w 2002 roku za sprawą przeboju „What have you done to me”. Nowy album „Face to face” usilnie promowano także w Niemczech, jednak nie odniósł tam sukcesu. Wokalistka próbowała swoich sił w jazzie, udzielała się też charytatywnie, uczestnicząc i pomagając w organizacji różnych eventów jak np. „Artists for Asia”. W 2006 roku wokalistka uczestniczyła w lokalnym „Tańcu z Gwiazdami” i wydała nowy album, który dobrze przyjął się w kraju. 16 grudnia 2006 ogłoszono, że będzie reprezentować Holandię ponownie w 2007 roku.
„Hemel en aarde” to piosenka przygotowana przez Erica van Tijna i Jochema Fluitsmę. Panowie stali wcześniej za utworem „Vrede” z Eurowizji 1993. Angielska wersja nosi tytuł „Walking on water”. Eurowizyjna piosenka była dopiero drugim singlem w karierze wokalistki i był to spory sukces. „Hemel en aarde” przez osiem tygodniu utrzymywało się na „Nederlandse Top 40” przy czym cztery tygodnie spędziła tam w trakcie preselekcji, później z listy wypadła by wrócić (i osiągnąć najwyższe miejsce – 12.) w związku z sukcesem na Eurowizji. Aż 18 tygodni singiel przebywał na liście „Single Top 100”, osiągając tam 10. miejsce.
Podczas Eurowizji 1998 Edsilia wystartowała jako 18., pomiędzy Cyprem a Szwecją. Zdobyła 150 punktów i 4. miejsce. 15 punktów więcej miała Chiara z Malty (zajęła 3. miejsce), a 19 mniej Danijela z Chorwacji (5. miejsce). 12 punktów Holandii dali widzowie z Belgii i jurorzy z Węgier, 10 przyznała publiczność z Chorwacji, Irlandii i Wielkiej Brytanii, 8 Grecy, Izraelczycy, Szwedzi i Norwegowie, 7 Szwajcarzy, Maltańczycy, Portugalczycy, Finowie oraz jurorzy z Turcji. Polscy widzowie przyznali Edsili 5 punktów. Tylko Słowenia, Cypr, Estonia oraz jury z Rumunii pozostawiło Holandię bez punktów. Po raz pierwszy większość państw organizowała televoting i po raz pierwszy widzowie holenderscy mieli pełen wpływ na punktację. 12 punktów dali Niemcom, 10 Belgii, a 8 Malcie. Zwycięski Izrael otrzymał 6 punktów, Polska nie dostała nic. Punkty przekazała Conny van den Bos (ESC 1965) z czym wiąże się wpadka prowadzącej Eurowizji – Ulriki Jonsson. Z powodu hałasu Urlika i Conny nie do końca poprawnie przeprowadziły eurowizyjny small-talk i wyszło na to, że prowadząca nabija się … z wieku wokalistki. Po raz kolejny doszło też do problemów z odbiorem punktów hiszpańskich. Telewizja RTVE źle przeliczyła głosy i zapomniała dać 12 punktów Niemcom. W trakcie finału ten kraj nic z Hiszpanii nie otrzymał. Błąd poprawiony został po konkursie, w związku z tym Niemcy przegoniły Norwegię, a Holandia dostała o 1 punkt mniej. Konkurs komentowali Willem van Beusekom dla TV2 oraz Daniel Dekker i Hijlco Span dla Radio 2.
4. miejsce to trzeci najlepszy rezultat Holandii w historii po zajęciu 1. miejsca (1957, 1959, 1969, 1975) i 3. miejsca (1974). Edsilia powtórzyła wynik Holandii z Eurowizji 1972 i dopiero w 2014 roku reprezentanci tego kraju wypadną lepiej. W związku ze zmianami w zasadach konkursu, Edsilia była ostatnią reprezentantką Holandii XX wieku, która na Eurowizji zaśpiewała po holendersku i przedostatnią w całej historii. Język holenderski z tego kraju powróci jednorazowo na Eurowizję dopiero w 2010, ale nie awansuje do finału. Po raz ostatni też Holandia korzystała z orkiestry podczas Eurowizji. Łącznie ośmiu dyrygentów towarzyszyło reprezentantom kraju na przestrzeni lat. W 1956 był to Włoch Fernando Paggi, później przez wiele lat funkcję tę sprawował Dolf van der Linden, którego od 1972 roku zastąpił Harry vaan Hoof, wymiennie z Rogierem van Otterloo. Okazjonalnie dyrygentami byli Brytyjczyk Eric Robinson (1963) i Piet Souer (1983). Ostatnim holenderskim dyrygentem eurowizyjnym był Dick Bakker, który prowadził orkiestrę przez trzy ostatnie lata czyli w 1996-1998.
Chociaż Holandia zajęła w 1998 4. miejsce, aby uczestniczyć w Eurowizji 1999 ponownie musiała znaleźć się wśród najlepszych krajów pod kątem średniej zdobywanych punktów. Pod uwagę brano lata 1994-1998. Prowadziła nadal Irlandia (130,6), drugi był Izrael (126,5 na podstawie tylko dwóch startów), a trzecia Wielka Brytania (121,8). Po raz pierwszy Holandia wyprzedziła Polskę. Dzięki świetnej lokacie z 1998 Holandia miała wynik 59,25 i zajęła 8. zaraz za Cyprem, a remisując z Niemcami. Polska była na 10. miejscu.
Źródło zdjęcia: Ad.nl
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 