Sukces podczas Eurowizji 1971 sprawił, że nadawca NOS nie zmienił taktyki – wewnętrznie wskazał reprezentanta i znów zdecydował się na duet. Specjalna komisja zdecydowała, że na Eurowizję pojedzie duet Sandry i Andresa, który miał już na koncie wiele hitów oraz osiągnięcia na listach przebojów. Wybór piosenki dokonał się poprzez głosowanie regionalnego jury, a finał preselekcji odbył się 22 lutego – prowadzącymi byli Willy Dobbe i Barend Barendse. Sandra i Andres wykonali trzy piosenki. Zdecydowanym zwycięzcą został utwór pt. „Als het om de liefde gaat”, który zdobył aż 73 punkty. Drugie miejsce (28 punktów) trafiło do „De oude zigeuner”, a trzecie (jedynie 9 punktów) do „Lang zo fijn niet”.
W skład duetu weszli Sandra Reemer i Dries Holten. Ona urodziła się w 1950 roku w Indonezji, w rodzinie holendersko-chińsko-jamajskiej. W 1958 roku przeprowadziła się do Holandii, gdzie musiała zmienić swoje oficjalne imię z „Xandra” na „Sandra”. W 1964 roku po raz pierwszy zetknęła się z Eurowizją poprzez zaśpiewanie coveru „Non ho l’eta” jako „Als jij maar wacht”. W 1966 roku weszła w skład duetu tworzonego razem z Driesem, ale w 1970 samodzielnie wystartowała w preselekcjach narodowych gdzie zajęła 7. miejsce z zerem punktów. Poza udziałem w Eurowizji 1972 zobaczymy ją także w 1976 i 1979 roku, więc wrócimy do dalszej części jej biografii w kolejnych odcinkach cyklu.
Dries Holten także urodził się w Indonezji, w 1936 roku. Nie zrobił tak wielkiej kariery jak Sandra i po rozpadzie duetu w 1975 roku utworzył nowy projekt – Rosy & Andres z wokalistką Rosą Pereirą. W ciągu trzech lat działalności mieli na koncie parę sukcesów. W 1980 po raz trzeci i ostatni stworzył duet – tym razem z wokalistką Debbie (Ria Schildmeyer). Jego projekty solowe (pod nazwą Andres lub Andy Wood) to głównie przeróbki indonezyjskich utworów ludowych. Wokalista nie jest już aktywny muzycznie – aktualnie ma 83 lata.
Eurowizyjna piosenka „Als het om de liefde gaat” („Gdy wszystko kręci się wokół miłości”) skomponowana została przez samego Driesa do słów Hansa van Hemerta, który współtworzyć będzie także utwory z ESC 1974 i 1976. Co ciekawe, jest to jedyny singlowy utwór duetu, w którym Sandra i Dries śpiewają tylko po holendersku. W innych piosenkach pojawiają się słowa w języku angielskim lub francuskim. „Als het om de liefde gaat” nagrane zostało po francusku, niemiecku (poniżej), angielsku i … fińsku (poniżej) czy serbsku (poniżej). Po raz pierwszy od lat piosenka holenderska na Eurowizję została zauważona w notowaniach lokalnych list przebojów nie tylko w Holandii, ale też w sąsiedniej Belgii.
Podczas Eurowizji 1972 w Edynburgu Sandra i Andres zaśpiewali jako ostatni (pozycja startowa nr 18), zaraz po zwycięskim Luksemburgu. Zostali bardzo dobrze przyjęci, zresztą ich występ uznaje się za pierwszy w historii, w ramach którego publiczność klaskała w rytm piosenki. W głosowaniu Holendrzy zdobyli aż 106 punktów i wywalczyli 4. miejsce! Tylko jeden punkt więcej miała Mary Roos z Niemiec, z kolei austriackie Milestones zdobyło 100 punktów, co dało im 5. miejsce. Najwyższą notę (w ówczesnym systemie głosowania) Sandra i Andres uzyskali od Wielkiej Brytanii, Finlandii oraz Jugosławii (po 9), a wysoko oceniono ich także w Irlandii, Hiszpanii, Norwegii (po 8 punktów) oraz w Luksemburgu 7) i Niemczech, Francji, Szwajcarii, Austrii i Szwecji (po 6). Najniższą możliwą notę (2 punkty) – Holandia dostała…od sąsiedniej Belgii, czyli tak samo jak w 1971 roku. W skład jury holenderskiego weszli Jennifer Baljet i Cornelis Wagter – nie dali nikomu 10 punktów, a najwyżej ocenili Austrię i zwycięski Luksemburg (po 9 punktów), Belgii dali 3 punkty, co było najniższą notą jaką przyznało to jury. Konkurs komentował Pim Jacobs.
Czwarte miejsce było największym sukcesem Holandii od ostatniego zwycięstwa w 1969 roku. Był to też wtedy drugi, najwyższy wynik kraju na Eurowizji. Jednak już w 1974 roku te statystyki się zmienią…
Źródło zdjęcia: Discogs
DZIENNIK-EUROWIZYJNY.pl 