Eurowizja dla Dzieci 2012, Historia Szwecji na ESC

San Marino nie zadebiutuje

Niestety plan debiutu San Marino na JESC nie zostanie w tym roku zrealizowany. To małe państwo po raz drugi odmówiło udziału w konkursie, chociaż nadawca nadal wyraża zainteresowanie debiutem w przyszłości. Rok temu San Marino znalazło się na liście uczestników, ale ostatecznie nadawca wycofał się z rywalizacji bo nie mógł znaleźć odpowiedniego reprezentanta. SMRTV za zbyt późne wycofanie się z konkursu musiało zapłacić karę. Teraz wprowadzono zmiany w zgłaszaniu się do JESC i chętni nadawcy wciąż mogą dołączyć do stawki uczestników. Ze względu na rekordowe niskie zainteresowanie konkursem, ostateczna lista zamknięta zostanie prawdopodobnie dopiero w październiku. Aktualnie spis zawiera nazwy jedenastu krajów, w tym aż dwóch debiutantów – Albanię i Izrael. Cztery kraje wybrały już reprezentantów, większość pozostałych jest na etapie organizowania selekcji. Finał 10. Eurowizji dla Dzieci odbędzie się 1 grudnia w Amsterdamie.

HISTORIA SZWECJI NA ESC – 2009 (cz. 1)

Słabe rezultaty dwóch ostatnich startów Szwecji i chęć wprowadzenia większej dynamiki do samych preselekcji spowodowały, że SVT wprowadziła nieco nowych zasad do Melodifestivalen. Sam format pozostał niezmienny, ale do głosowania dopuszczono specjalne grono jurorów międzynarodowych, którzy z każdego półfinału wskazywali swojego faworyta, by później z czwórki kandydatów wytypować jednego szczęśliwca, który został 11. finalistą MF. W ten sposób po raz pierwszy od wprowadzenia półfinałów, w finale było aż 11 uczestników. Dodatkowo zmieniono dopuszczalną liczbę osób na scenie i wprowadzono możliwość używania chórków nagranych na taśmie, a nie śpiewanych na żywo.

Zachowano tradycję przyznawania czterech dzikich kart. W tym roku otrzymali je Marie Serneholt, Markoolio, E.M.D. oraz Malena Ernman. Spośród ponad 3 tys. zgłoszeń specjalna komisja wyłoniła pozostałych półfinalistów, a drogą losowania podzielono ich na cztery grupy. Pierwszy półfinał ruszył 7 lutego, a finał zaplanowano na 14 marca, oczywiście w Globen. Nową prowadzącą została Petra Mede.

Nowością była nowa formuła głosowania w półfinale. Spośród ośmiu uczestników eliminowano trzech, którzy w pierwszym głosowaniu uzyskali najmniej głosów. To spowodowało eliminację Shirley Clamp (ósme miejsce) czy Marie Serneholt. W tym głosowaniu wygrał Alcazar, który jednak w drugim etapie (gdzie głosowano już tylko na pięć piosenek) przegrał z Caroline af Ugglas – tym razem to „Snalla, Snalla” była liderem głosowania. Po drugim etapie odrzucano jeden utwór – odpadła Nina Soderquist z przebojem „Tick, Tock”. Najlepsza czwórka podzielona została na dwie pary – pierwsze miejsce walczyło z czwartym, a drugie z trzecim. I doszło do zaskakujących zmian. Caroline af Ugglas, chociaż wygrała w drugim etapie głosowania, ostatecznie przegrała w pojedynku z Emilią, która w drugim etapie była na czwartym miejscu (różnica głosów między wokalistkami wynosiła w drugim etapie ok. 24 tys.). W bezpośrednim pojedynku Emilia zdobyła ponad 79 tys. głosów, a Caroline 66,5 tys., co oznaczało, że do finału trafia Emilia z „You’re my world”, a Caroline przechodziła do dogrywki. Dodatkowo „Snalla, Snalla” zdobyło też specjalny głos od międzynarodowego jury. W drugim duelu Alcazar zmierzył się z grupą Scotts i spodziewanie wygrał ten pojedynek. Tym samym drugim finalistą został utwór „Stay the night”, a Scotts trafili do dogrywki.

W drugim półfinale wśród odrzuconych po pierwszej turze głosowania znalazł się Markoolio. Do bezpośrednich dueli przeszli Mans Zelmerlow (1. miejsce) i Lili & Susie (4. miejsce) oraz Amy Diamond (3. miejsce) i H.E.A.T. (2. miejsce). Pierwszy duet wygrała grupa H.E.A.T. pokonując młodą Amy Diamond, która jednak wciąż miała szansę na finał, bowiem poparło ją jury międzynarodowe. Drugi pojedynek zdecydowanie wygrał Mans Zelmerlow z „Hope & Glory” zdobywając 107 tys. głosów i miażdżąc w ten sposób duet Lili & Susie.

Trzeci półfinał okazał się pechowy m.in. dla Velvet, która po raz kolejny wyeliminowana została już po pierwszym głosowaniu. Tym razem starała się o finał MF z utworem „The Queen”. Odrzucono też dwa utwory Thomasa G:sona – wykonywane przez Mikaela Rickforsa (5. miejsce) i Maję Gullstrand (ostatnie miejsce). Do dueli przeszli Rigo & Topaz Sound ft. Red Fox (4. miejsce) i E.M.D. (1. miejsce) oraz debiutująca na MF Molly Sanden (3. miejsce) i Bodies Without Organs (2. miejsce). Pierwszy duel bez problemu wygrało trio Danny’ego Saucedo – utwór „Baby Goodbye” zdobył trzykrotnie więcej głosów niż propozycja „I got you”. Drugi duel był bardziej wyrównany, a miejsce w finale zapewniła sobie ballada Molly Sanden „Sa vill stjarnorna”. Ciekawy był wybór jury międzynarodoweg0 – poparli utwór „Alla” Sofii. Piosenka wykonywana w języku greckim odpadła już po pierwszej turze głosowania, zajmując przedostatnie miejsce.

Czwary półfinał zaczął się od porażki duetu złożonego z dwóch byłych reprezentantek Norwegii i Estonii – Anny Sahlene i Marii Haukaas Storeng. Duet zakończył rywalizację na 7. miejscu. Do dueli przeszli Malena Ernman z „La Voix” (1. miejsce) i Sarah Dawn Finer (4. miejsce) oraz Agnes z „Love Love Love” (2. miejsce) i Star Pilots (3. miejsce). Ostatecznie do finału weszła Agnes, pokonując Star Pilots stosunkiem głosów 66 tys. do 54 tys., a drugą finalistką została Malena Ernman, zdobywając prawie dwukrotnie więcej głosów niż Sarah Dawn Finer, która do swojej ballady „Moving on” użyła…dźwigu. Wokalistka otrzymała jednak poparcie jury międzynarodowego.

Po mnóstwie głosowań i dueli w półfinałach, Szwedów czekało jeszcze i tak sporo emocji. W dogrywce wzięło udział ośmiu kandydatów podzielonych na pary. W pierwszej rundzie Sarah Dawn Finer pokonała Scotts, Lili & Susie wygrały z BWO, Star Pilots pokonali Amy Diamond, a Caroline af Ugglas zdobyła dwa razy więcej głosów od Rigo & The Topaz Sound. Drugą rundę wygrała Sarah Dawn Finer, ostatecznie eliminując Lili & Susie i tym samym wchodząc do finału. Drugi duel był niezwykle wyrównany, ale ostatecznie finalistką została Caroline af Ugglas, pokonując Star Pilots.

W związku z tym, że Sarah Dawn Finer i Caroline zdobyły miejsce w finale, jury międzynarodowe musiało wybierać ostatniego finalistę tylko spośród dwóch kandydatek – Amy Diamond (odrzuconej w dogrywce) i Sofii (wyeliminowanej w półfinale). W komisji zasiedli przedstawiciele różnych państw, często były to osoby związane z Eurowizją, np. szefowie delegacji (Francja, San Marino), prezesi OGAE (Mołdawia), byli reprezentanci eurowizyjni (Alexandros Panayi – Cypr czy Marija Serifovic – Serbia), twórcy stron internetowych na temat konkursu (Wielka Brytania), dyrektorzy artystyczni preselekcji (Białoruś) czy…fani konkursu (drugi juror z Serbii). Ostatecznie do finału wybrano grecki utwór „Alla” Sofii.

Faworytami finału byli Mans Zelmerlow i Malena Ernman, natomiast faworytkę jury międzynarodowego typowali do zajęcia ostatniego miejsca. Komisja międzynarodow głosowała w finale na równi z regionami Szwecji, a punktację podawała Marija Serifovic. Dwanaście punktów przekazano Sarze Dawn Finer, Sofia dostała osiem punktów, „La Voix” tylko jeden. Ostatecznie całe głosowanie jury (międzynarodowe + regionalne) wygrał Mans Zelmerlow z „Hope & Glory” otrzymując 98 punktów. Drugie miejsce przypadło Sarze Dawn Finer (75 punktów), a trzecie grupie Alcazar (67 punktów). Malena Ernman była dopiero ósma – 38 punktów, Sofia zajęła przedostatnie miejsce, a najsłabiej jury oceniło Molly Sanden – tylko 2 punkty. Zdawało się więc, że Malena szans na wygraną mieć nie będzie, bo od czasu wprowadzenia nowego formatu zwycięzce należało szukać raczej w pierwszej połowie rankingu jury.

Wszystko zmieniło się jednak dzięki dość zaskakującemu głosowaniu widzów. Najniżej oceniono Sofię, dziewiąta była Agnes, Sarah Dawn Finer siódma, a Mans dopiero piąty. Pierwsze miejsce u widzów zdobyła Malena Ernman, druga była Caroline af Ugglas, a trzecia formacja E.M.D. Po raz pierwszy top3 jurorów i widzów było zupełnie inne. Co więc ostatecznie się stało? Wygrała…Malena Ernman zdobywając łącznie 182 punkty i pokonując Caroline af Ugglas (171 punktów). Trzecie miejsce przypadło E.M.D., a dopiero czwarty był mocno zawiedziony Mans.

Po MF 2009 przyznano również nagrody specjalne. Nagrodę dziennikarzy zdobyła Caroline af Ugglas, artystów Sarah Dawn Finer, a kompozytorów twórcy utworu Emilii. Pierwszym utworem selekcyjnym, który trafił na pierwsze miejsce list przebojów była propozycja Shirley Clamp, która w pierwszym półfinale zajęła ostatnie miejsce.